مسلح ترین مردم جهان
تخمین‌های صورت گرفته در آمریکا نشان می‌دهد که در محافظه‌کارانه‌ترین حالت، به ازای هر ۱۰۰ نفر، ۸۳ مجوز مالکیت سلاح گرم صادر شده است. تخمینی که نشان می‌دهد این کشور مسلح‌ترین جمعیت جهان را تشکیل داده است. با وجود این نمی‌توان بیان کرد که مردم آمریکا همگی درخصوص حق در اختیار داشتن سلاح گرم متفق‌القول هستند. همچنین بر اساس تحقیق دیگری که در سال ۲۰۱۶ صورت پذیرفت، نتایج حاکی از این بود که ۳۹ درصد خانوارهای آمریکایی حداقل یک عدد سلاح در منزل خود نگهداری می‌کنند.
اختلاف نظر در سطح جامعه درخصوص مالکیت اسلحه به بحران‌ها، حوادث و اقدامات مجرمانه‌ای بازمی‌گردد که طی چند سال اخیر رو به فزونی گذاشته و باعث آسیب و تحریک احساسات اقشار بسیاری در این کشور شده است. به‌عنوان مثال در یک بررسی مشخص شد که بیش از ۷۰ درصد از قتل‌های صورت گرفته در آمریکا به وسیله حداقل یک سلاح گرم به وقوع پیوسته است. موضوعی که متاسفانه در میان اقشار مختلف وضعیت متفاوتی دارد و مثلا جامعه سیاه‌پوست این کشور وضعیت وخیم‌تری را تجربه می‌کند؛ بر اساس آمار منتشر شده در سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴، تعداد کشته‌شدگان سیاه‌پوست به وسیله سلاح گرم دو برابر سفیدپوستان بوده است. یا مثال نگران‌کننده دیگر اینکه در مدت مشابه، ۱۳ کودک خردسال به دست خودشان با سلاح دچار حادثه و کشته شده‌اند. قطعات پازلی که با قرار گرفتن در کنار هم موجی از خشم را ایجاد کرده و سبب پدید آمدن اجماعی برای اصلاح مقررات مالکیت و نگهداری سلاح گرم شده است. با وجود این شرایط این کشور و تعارضات فکری موجود، به خوبی نشان از ایجاد بحرانی عمیق در میان لایه‌های مختلف جامعه دارد که دیدگاه‌هایی بعضا متضاد با یکدیگر درخصوص مالکیت اسلحه گرم به‌عنوان یک «کالا» با یکدیگر دارند. در تحقیقی که در سال ۲۰۱۳ انجام شد، ۴۰ درصد از مردم آمریکا دسترسی آسان به سلاح گرم را یکی از مهم‌ترین عوامل گسترش روزافزون تیراندازی‌های صورت گرفته در آمریکا می‌دانستند و قانون‌گذاران را در زمینه جنایت‌ها و کشتارهای به وقوع پیوسته مقصر می‌دانستند. با وجود این انتخابات سال گذشته در این کشور نشان داد که وعده‌های ترامپ درخصوص مالکیت سلاح و نیز تبلیغات لابی‌های اسلحه، هنوز بخش مهمی از افکار عمومی آمریکا را در اختیار دارند. مساله‌ای که نشان می‌دهد هرگونه تغییر یا عدم تغییر پیرامون قوانین مالکیت و نگهداری سلاح گرم، در هر صورت سبب سرخوردگی در بخشی بزرگ از جامعه خواهد شد و هنوز هیچ یک از دو حزب برای اتخاذ تصمیماتی اساسی مجاب نشده‌اند. هرچند آمار موجود که تبار سیاسی افراد را نشان می‌دهد بیانگر این است که در سال ۲۰۱۷، دموکرات‌ها از نگرانی کمتری برای اتخاذ دیدگاه سلبی نسبت به مالکیت سلاح گرم برخوردار هستند. این میزان از شکاف در کشوری رو به تزاید است که حدود ۶۰ سال قبل‌تر از این، رئیس‌جمهورش، آیزنهاور، در یک سخنرانی پرشور گفته بود: «هر اسلحه‌ای که ساخته می‌شود، هر کشتی جنگی که به دریا انداخته می‌شود، هر راکتی که شلیک می‌کند، هر کدامشان در نهایت به معنای سرقت از گرسنگانی است که حتی در سیر کردن شکم خود مشکل دارند، کسانی که در سرما حتی لباس کافی ندارند. در جهان واقعی این تنها پول نیست که صرف این ادوات می‌شود، بلکه این عرق کارگران، نبوغ دانشمندان، امید به فرزندان بشر است که مصرف می‌شود... این مساله به هیچ وجه راه‌ورسم زندگی نیست. در زیر سایه ترس جنگ، این انسانیت است که به صلیب آهنین کشیده می‌شود.» برنده این موازنه که خواهد بود؟
ارسال نظر