مقاومت گروه‌های ذی‌نفع

 بخشنامه‌های صادرشده، یکی از اولین اقدامات مفید شهردار تهران بوده و سبب خواهد شد که پول فاسد و غیرشفافی که در خلال وجود هولوگرام‌ها در گردش بود، متوقف شود، چراکه فروش تراکم شناور و هولوگرام‌ها غیرشفاف بود و در هر نقطه‌ای که شفافیت وجود نداشته باشد، فساد نیز خواهد آمد. اگرچه ممنوعیت صدور هولوگرام‌های اعتباری و همچنین ایجاد مسیر جدید برای فعالیت شوراهای معماری مناطق کاملا امر پسندیده و بسیار نیکویی بود که باید این کار را به فال‌نیک گرفت، اما در عین حال طی این مسیر شرط لازم برای ارتقای سیستم مدیریت شهری بود و نیازمند دو شرط کافی شامل «شفاف‌سازی» و «اصلاح نظام درآمد شهرداری» است.

 به‌نظر می‌رسد تامین مالی به روش سابق، روشی فسادانگیز بود و البته با این وجود شهرداری با مشکلات اساسی مالی دست و پنجه نرم می‌کند، بنابراین تداوم مقابله با چنین روندهای فسادآلودی، منوط به این است که منابع مالی سالم هرچه سریع‌تر ایجاد و به نیازهای اساسی شهر تزریق شوند. فرآیند پروژه‌های عمرانی، عدم ایجاد بانک‌های اطلاعاتی از پروژه‌های عمرانی، عدم انتشار قراردادهای پیمانکاری به‌خصوص قراردادهای بزرگ پیمانکاری، عدم انتشار عملکرد پروژه‌های عمرانی، عدم انتشار عام عملکرد پروژه‌های عمرانی از لحاظ هزینه تمام‌شده، روندهای فسادآلودی است که می‌توان با شفاف‌سازی آنها حجم فساد را کاهش داد، چراکه شهروندان باید بدانند که شهرداری بیت‌المال را با چه مکانیزم و شیوه‌ای هزینه می‌کند و در عین حال بازده این هزینه‌کردها چه میزان خواهد بود.

راه مبارزه با فساد، شفافیت است و هر اقدامی از این قبیل که در بحث شفافیت انجام شود، حرکت بسیار مناسبی است. برای تحقق دومین شرط کافی یعنی اصلاح نظام درآمدی شهرداری تهران نیاز است اقداماتی هم در مجموعه شهرداری و هم در بیرون آن رخ دهد. پیشنهادی که می‌توان برای جایگزین مطرح کرد، مساله مالیات بر بخش مستغلات است و به دلیل اینکه این حوزه از گردش مالی بالایی برخوردار بوده و در عین حال ماهیتی محلی دارد، می‌توان تمام مالیات کسب شده از آن را به شهرداری‌های هر شهر اختصاص داد. از دیگر راهکارهای جایگزین می‌توان به اصلاح در نرخ عوارض نوسازی و اصلاح در سهم شهرداری‌ها از مالیات بر ارزش افزوده نیز اشاره کرد. به‌طور کلی راه‌های کسب درآمدهای پایدار و جایگزین با روندهای فسادزا، سالیان سال است که مورد بحث و بررسی قرار گرفته، اما به دلیل اینکه عزمی در انجام آن وجود نداشته، این طرح‌ها مغفول مانده و به مرحله اجرا نرسیده است. لازم است این اراده در کلیت نظام و تمامی دستگاه‌های اجرایی و قانون‌گذار به‌صورت واحد باشد تا ریشه فساد خشکانده شود.چون پشت نظام درآمدی فعلی شهرداری نه‌تنها منافع این مجموعه بلکه منافع بخش زیادی از فعالان اقتصادی قرار دارد از این‌رو لازم است امیدوارانه به سمت اصلاح روند موجود حرکت شود تا نهایتا شهرداری تهران به یک شهرداری کاملا شیشه‌ای تبدیل شود که تمامی مراودات اقتصادی و مالی آن به راحتی قابل ردیابی و پیگیری از سوی شهروندان و نهادهای نظارتی باشد.