کافی است نگاهی گذرا به اطراف خود داشته باشیم و در همه جا نمونه‌های آن را مشاهده کنیم. به رغم این ایراد که در قانون یاد شده مسائل جدیدی نظیر تکنولوژی‌های دیجیتال، اینترنت و ... دیده نشده است، با این حال نگاهی به وضعیت موجود نشان از این دارد که در طول سالیان اخیر، قانون یاد شده اساسا تاثیری در رشد فرهنگ عمومی جامعه برای استفاده از کالاهای فرهنگی نداشته است. گویی اینکه تصور جمعی ما ایرانیان اینگونه شکل گرفته است که برخلاف کالاهای اقتصادی، محصولات فرهنگی بدون صرف هزینه‌های مادی تولید شده‌اند و صاحبان آثار پس از تولید موظفند آن را به‌صورت رایگان و بدون هیچ‌گونه محدودیتی در اختیار عموم مردم قرار دهند.امروزه سایت‌ها و کانال‌ها و گروه‌های متعدد در بستر اینترنت به این موضوع دامن زده‌اند و به محلی برای انتشار گسترده مطالب تبدیل شده‌اند. انتشاردهندگانی که از حداقل رفتار حرفه‌ای همچون ذکر منبع نیز سر باز می‌زنند و بدون صرف انرژی و وقت، از منافع حاصل از تلاش تولیدکننده محصول بهره می‌برند تا مخاطب جلب کنند. مشکلاتی از این دست ما را بر آن داشت تا با کمک کارشناسان، نگاهی اجمالی به معضل استفاده غیر مجاز از کالاهای فرهنگی داشته باشیم و سوژه امروز باشگاه اقتصاددانان را به این مساله اختصاص دهیم.