بازتوزیع از طریق نظام مالیاتی

مکس لونتین

سی‌اس مونیتور

لس‌آنجلس که با ۴۷ هزار نفر بی‌خانمان نیازمند به سرپناه و خدمات، روبه‌رو است، به سوی یک راه‌حل جدید می‌رود: تحمیل مالیات بر میلیونرهای شهر. با پیشنهادی که از سوی مقامات این شهر ارائه شده است، افرادی که درآمد سالانه بیش از یک میلیون دلار دارند، باید یک درصد از درآمد خود را به این منظور تخصیص دهند.این مالیات که باید مورد تایید دو‌سوم رای‌دهندگان قرار گیرد، طبق برآوردهای دولت محلی موجب جمع‌آوری ۲۴۳ میلیون دلار می‌شود که می‌تواند در مواردی همچون مسکن و سایر خدمات برای جمعیت بی‌خانمان‌های این شهر به کار رود. شیلا کوئل، یکی از مقامات این شهر در مصاحبه با نشریه «لس‌آنجلس ویکلی» گفت: «ما یک فرصت بی‌سابقه برای ایجاد یک منبع درآمد پایدار و قابل توجه برای تامین مالی تلاش‌هایمان برای پایان دادن به بی‌خانمانی داریم.»

اخذ مالیات از میلیونرها تلاشی برای مقابله با بحران بی‌خانمانی در شهر محسوب می‌شود. وضعیت بی‌خانمان‌ها در این شهر به نحوی شده است که شهردار آن، اریک گارستی در پاییز گذشته اعلام «وضعیت اضطراری» کرد. در اوایل سال جاری، این شهر یک طرح ۸۷/ ۱ میلیارد دلاری را تصویب کرد تا مسکن و خدمات بیشتری فراهم آورد، با این وجود، هنوز هم در جست‌وجوی بودجه برای پوشش دادن به این طرح بلند پروازانه است.این امر در حالی است که طیف وسیعی از گزینه‌های دیگر برای کمک به جمع‌آوری مخارج لازم برای اجرای این طرح در نظر گرفته شده است که از جمله آن می‌توان به مالیات بر ماری جوانا با مصرف پزشکی اشاره کرد.اما مسوولان شهرستان برآوردمی‌کنند که مالیات ماری جوانا تنها حدود ۱۷ میلیون دلار در سال درآمدزایی را ارتقا می‌دهد، هر چند که رقم آن در صورتی که رای دهندگان کالیفرنیا تصمیم به تصویب مصرف تفریحی ماری جوانا بگیرند، می‌تواند افزایش یابد.

تحلیلگران می‌گویند این شهرستان حدود ۵۰۰میلیون دلار در هر سال نیاز دارد تا دستاوردهای قابل توجهی در مورد مسکن جمعیت بی‌خانمان این شهرستان به‌جا بگذارد. به گزارش لس آنجلس تایمز، این جمعیت در حال حاضر نزدیک به ۴۷ هزار نفر است.در حالی که مالیات گرفتن از میلیونرهای آمریکایی ممکن است ایده‌ای غیر معمول به نظر برسد، روز‌به‌روز بیشتر عملی به نظر می‌رسد. وقتی خانم کوئل و همکارش مارک ریدلی توماس در ابتدا این حرکت را پیشنهاد کردند، یک نظرسنجی برای این بخش (منظور بخش جغرافیایی لس‌آنجلس از ایالت کالیفرنیا است) راه‌اندازی کردند که نتیجه آن این بود که «۷۶ درصد از رای دهندگان به احتمال زیاد به شدت از رای دادن نسبت به تحمیل یک درصد مالیات بر درآمدهای بالای یک میلیون دلار حمایت می‌کنند.»با این حال پیش از آنکه چنین پیشنهادی به تصویب رای دهندگان برسد، مقامات پیشنهاد دهنده شروع به لابی‌گری با قانون‌گذاران در ساکرامنتو کرده‌اند تا قانونی را که طبق آن مقامات این بخش توانایی وضع مالیات بر درآمد ندارند تغییر دهند.

هیلدا سولیس یکی از این مقامات معتقد است: «ما همه اینجا یک هدف را دنبال می‌کنیم. ما می‌دانیم که باید وجوه پایداری برای پشتیبانی و حمایت از بحران بی‌خانمان‌ها پیدا کنیم.» یکی از دلایلی که چنین پیشنهادی از سوی مقامات لس‌آنجلس مطرح شده این است که این شهر در رتبه چهاردهم فهرست فوربس در مورد «شهرهای دارای بیشترین میلیاردرها» قرار دارد و در واقع گمان بر این است که ساکنان میلیاردر این شهر ثروتی نزدیک به ۷۱ میلیارد دلار در اختیار دارند. میانگین درآمد فردی در بخش لس‌آنجلس تقریبا حدود ۲۸ هزار دلار در سال است.همچنین در سال ۲۰۰۴ رای‌دهندگان کالیفرنیایی با اصل ۶۳ موافقت کردند که به موجب آن مالیات بر میلیونرها به‌طور ویژه‌ای می‌تواند بر بهبود وضعیت خدمات مراقبت‌های سلامت روانی متمرکز شود. طبق این اصل، برآورد می‌شود که بین ۷۰۰ میلیون دلار تا یک میلیارد دلار هر ساله ایجاد می‌شود که می‌تواند برای کمک به افراد بی‌خانمان مصرف شود. طبق آنچه از سوی ایالت کالیفرنیا و فرماندار آن اعلام شده است، طرح جدید موجب ساخته شدن ۱۰ تا ۱۴ هزار واحد مسکن جدید خواهد شد.به گزارش لس‌آنجلس تایمز با تلاش مقامات مسوول این ایالت و با این راهکار قصد بر این است که بر بهبود رفاهی ۳۰ درصد از ۱۱۶ هزار بی‌خانمان کالیفرنیا که بیماری روانی دارند، تاکید شود.