اکونومیک‌تایمز بررسی کرد
جدایی تجاری هند و چین
صادرات عمده هند به ایالات‌متحده شامل الماس صیقلی، محصولات دارویی، جواهرات، نفت سبک و مواد نفتی، میگوی منجمد، لوازم آرایشی و غیره است. براساس آنچه در روزنامه اکونومیک‌تایمز از تجارت میان این دو کشور آمده است، واردات هند از آمریکا عمدتا شامل نفت، گاز طبیعی مایع، طلا، زغال‌سنگ، محصولات بازیافتی و اوراق آهن، بادام‌درشت و غیره است. این داده‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها همچنین نشان می‌دهد که حجم تجارت دوجانبه بین هند و چین در سال‌مالی ۲۰۲۱-۲۰۲۲ حدود ۴۲/ ۱۱۵میلیارد دلار است که نسبت به ۴/ ۸۶میلیارد دلار در سال‌مالی قبل حدود یک‌‌‌‌‌‌‌‌‌سوم افزایش داشته است. در این میان، صادرات هند به چین حدود ۲۵/ ۲۱میلیارد دلار و واردات آن از چین حدود ۱۶/ ۹۴میلیارد دلار بوده است. براساس این گزارش حجم تجارت کالاهای وارداتی از چین رو به افزایش است و ۱۰۰قلم کالای واردشده برتر هر کدام ارزش وارداتی بیش از ۱۰۰میلیون دلار داشته‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند.
کارشناسان هندی معتقدند که وابستگی هند به چین برای واردات کالاهای تولیدی نشانی از کاهش ندارد. داده‌‌‌‌‌‌‌‌‌های آماری چین و هند اما متفاوت است که همین امر منجر به تفاوت در ارقام مربوط به حجم تجارت اعلام‌شده توسط هریک از آنها می‌شود. داده‌‌‌‌‌‌‌‌‌های چین نشان می‌دهد که چین بزرگ‌ترین شریک تجاری هند از سال‌های ۲۰۱۴-۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷-۲۰۱۸ و ۲۰۲۱-۲۰۲۰ بوده است. علاوه‌بر چین، ایالات‌متحده و امارات زمانی بزرگ‌ترین شرکای تجاری هند بودند. همچنین چین همیشه بزرگ‌ترین شریک تجاری هند نبوده و این اولین‌بار نیست که ایالات‌متحده به بزرگ‌ترین شریک تجاری هند تبدیل می‌شود. برای مدت طولانی، چین و هند کسری تجاری نسبتا زیادی را حفظ کرده‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند، در حالی‌که هند مازاد تجاری خود را با ایالات‌متحده حفظ کرده است؛ بنابراین هند همواره ایالات‌متحده را به‌عنوان یک بازار صادراتی مهم در نظر گرفته است. به‌نظر می‌رسد که لازم است بررسی شود؛ واقعا چه اتفاقی برای تجارت ایالات‌متحده و هند افتاده است؟ آیا حضور محصولات چینی در هند کاهش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌یابد؟ آیا تجارت و اقتصاد چین و هند ضعیف می‌شود؟
هند اقلامی از پیچ‌‌‌‌‌‌‌‌‌های کوچک گرفته تا تلویزیون‌‌‌‌‌‌‌‌‌های بزرگ را وارد می‌کند و یخچال‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و تلفن‌های‌همراه وارداتی به این کشور عمدتا محصولات چینی هستند. این محصولات چینی از کیفیت بالا و قیمت پایین برخوردار بوده و تقریبا با محصولات سایر کشورها قابل‌رقابت هستند. این محصولات در بین مصرف‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنندگان هندی بسیار محبوب بوده و حتی ظروف هندی و انواع گل‌‌‌‌‌‌‌‌‌های تزئینی، کیف، کفش و کلاه و غیره از چین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌آیند. این درحالی است که رسانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌های هندی اغلب از چین برای نشان‌دادن نحوه «تهاجم» کالاهای چینی به هند استفاده می‌کنند. تلفن‌های‌همراه و لوازم الکترونیکی مصرفی به‌طور خاص به دلیل مقرون‌به‌صرفه بودن، بارزترین آنها هستند. در حالی‌که بیشتر صادرات ایالات‌متحده به هند محصولات انرژی و کشاورزی است، صادرات چین به هند بیشتر محصولات تولیدی است و این تصور را ایجاد می‌کند که محصولات چینی بازار هند را اشغال کرده‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند، اما در موقعیت‌‌‌‌‌‌‌‌‌های نامرئی‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر، مانند حوزه‌‌‌‌‌‌‌‌‌های اطلاعاتی، تسلط با ایالات‌متحده است؛ مانند تجارت الکترونیک آمازون، موتور جست‌وجوی گوگل، رسانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌های اجتماعی فیس‌بوک، توییتر و واتس‌اپ و غیره.
اکونومیک‌تایمز معتقد است تقویت مستمر روابط تجاری ایالات‌متحده و هند به دلیل شیوع همه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیری کرونا و همینطور تلاش هند برای جدایی از چین است، با این حال عامل امنیتی نیز نقش مهمی دارد، چراکه هند با کمک ایجاد ذهنیت «ترس از چین» در داخل و خارج، جایگزینی صنایع چینی را تسریع کرده است. هدف هند این است که چین را کنار بگذارد، از ایالات‌متحده و سایر کشورها سرمایه جذب کند، بر شرکت‌های با فناوری پیشرفته مسلط شود و عمیقا در زنجیره تامین جهانی مشارکت کند، تا بتواند توسعه صنایع داخلی خود را ارتقا دهد، با این حال در حال‌حاضر به‌نظر می‌رسد مبانی همکاری اقتصادی و تجاری چین و هند تغییری نکرده است.
