اگر صادرات فرآورده بنزین را از سرجمع کل صادرات پنج ماهه سال‌جاری کم کنیم، کاهش ارزش صادرات غیرنفتی در این مدت در مقایسه با زمان مشابه سال قبل به ۴۴درصد می‌رسد که هشداری بزرگ برای تجارت خارجی کشور است. در چنین شرایطی سازمان سیاستگذار و مسوول تجارت خارجی کشور باید بیش از هر نهاد و دستگاه اجرایی دیگر پیگیر رفع موانع صادرات غیرنفتی شده و مسیر را برای افزایش صادرات هموار کند. موضوع بازگشت ارز حاصل از صادرات غیرنفتی به‌رغم اهمیت بالایی که دارد، از جنس سیاست‌گذاری است که قاعدتا باید برای آن چاره‌ای اندیشید، لکن مادام که به دلیل سیاست‌های خارجی موجود کشور، این امکان به‌راحتی میسر نمی‌شود، موضوع الزام صادرکنندگان به بازگشت ارز صادراتی به روش‌های متعددی می‌تواند اجرایی و عملیاتی شود. از جمله بانک‌مرکزی با هماهنگی سازمان مسوول در تجارت خارجی می‌تواند تدبیری اتخاذ کند که صادرکنندگان به بازگرداندن ارز حاصل از صادرات در محدوده زمانی مشخص که بازه آن با توجه به محدودیت‌های شدید موجود در تجارت خارجی تعیین می‌شود، تشویق شوند.

شاید بدترین روش این باشد که کارت بازرگانی تجار و بازرگانان و صنعتگران آن هم توسط دستگاهی که خود عهده‌دار پشتیبانی و حمایت از تجارت خارجی کشور است، تمدید نشود یا ابطال شود و ابزار اولیه استمرار تجارت خارجی در نخستین گام از دست فعالان این عرصه ستانده شود، در این‌صورت تردیدی نباید داشت که امر مهم صادرات غیرنفتی که سال‌ها برای توسعه آن تلاش شده و بازارهای مختصری را به دشواری در جامعه بین‌الملل کسب کرده است، به رکود و سکون و توقف کشیده شده و زیان‌های سنگینی به اقتصاد کشور وارد خواهد ساخت.

 

اخبار مرتبط