دولت آمریکا البته برابر صدمه‌هایی که اقتصادش از تعرفه‌ها خورده بی‌تفاوت نشان داده است. در این رابطه مطالعه‌ای که به‌طور مشترک محققان بانک مرکزی آمریکا و دانشگاه‌های پرینستون و کلمبیا صورت داده‌اند نشان می‌دهد تعرفه‌های جدیدی که دولت آمریکا وضع کرده ماهانه بیش از ۴/ ۱ میلیارد دلار هزینه برای مصرف‌کنندگان آمریکایی به همراه داشته است.  با این حال دونالد ترامپ که مدعی است خود را وقف رای‌دهندگان خود کرده است، تهدیدات تعرفه‌ای را ادامه می‌دهد، و رقبای تجاری او نیز در همانجا که آسیب می‌زند تلافی می‌کنند. بر اساس مطالعه‌ای که جوزف پاریلا و مکس بوچت در موسسه «بروکینگز» انجام داده‌اند، ۶۱ درصد مشاغلی که از تعرفه‌های ترامپ آسیب دیده‌اند، از رای خود به رئیس‌جمهوری آمریکا حمایت می‌کنند. اما آیا این اتفاق تصادفی است؟ بر اساس بررسی‌های صورت‌گرفته اگر وارداتی که یک کشور از آمریکا دارد از مناطق جمهوری‌خواه‌نشین این کشور باشد، این مناطق از جنگ‌تجاری آسیب خواهند دید. با این حال، تحقیقات جدید صورت‌گرفته توسط تیمو فتزر و کارلو شوارز در دانشگاه وارویک نشان می‌دهد رقیبان آمریکا در سیاست‌گذاری‌‌های تجاری خود ترجیحات سیاسی را لحاظ کرده‌اند. در این باره برای آزمودن اینکه وضع تعرفه‌های اخیر با انگیزه سیاسی بوده یا خیر محققان باید این تعرفه‌ها را با حالت جایگزینی که چنین انگیزه‌هایی وجود نداشته مقایسه کنند. در این رابطه آنها هزار نمونه تصادفی هزار تایی از کالاهای هدف‌ قرار گرفته شده برای هر یک از شرکای تجاری آمریکا در نظر گرفته‌اند، که ارزشی معادل جریان تجارتی که در واقع هدف تعرفه‌ قرار گرفته‌اند دارند. این محققان سپس سیاست‌های دنیای واقعی را با حالت‌های جایگزین مقایسه کرده‌اند. در ابتدا، آنها به منظور ارزیابی اثرات سیاسی هر سیاست، درصدد آن برآمدند مشخص کنند تا چه حد سیاست‌های تجاری بر مناطق جمهوری‌خواهی که در انتخابات گذشته به ترامپ رای داده‌اند اثرگذار بوده‌اند. در گام بعد، با اندازه‌گیری سهم واردات کالاهای منتخب شرکای تجاری، میزان صدمه‌ای که هر سیاست بر کشورهای تلافی‌کننده داشته مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس فروض، کشورهایی که به یک عرضه‌کننده متکی بوده‌اند، و اتکای خود را به منابع ناکارآمدتر تغییر داده‌اند، بیشتر از این تحولات صدمه می‌بینند.

بر اساس یافته‌های این مطالعه، اولویت‌بندی‌ سیاست‌های تجاری اتحادیه اروپا به گونه‌ای بوده‌ است که آسیب‌ها به اقتصاد قاره سبز حداقل شود. تعرفه‌های آنها به‌طور ماهرانه از مصرف‌کنندگان داخل‌شان حمایت کرده و نسبت به ۹۹ درصد از سیاست‌های جایگزین اثرات اخلال‌گری کمتری داشته است. سیاست‌های تجاری اتحادیه همچنین به گونه‌ای بوده است تا به‌رغم اثر حداقلی بر شهروندان اروپایی، رای‌دهندگان ترامپ هدف قرار گیرند. در مقابل اما تمرکز اصلی سیاست‌های تلافی‌جویانه چین، هدف قرار دادن رای‌دهندگان ترامپ بوده است. سیاست‌های تجاری این کشور همچنین نسبت به ۹۹ درصد از سیاست‌های شبیه‌سازی شده، اثرات اخلال‌گر بر اقتصاد پکن داشته است. حتی آن دسته از سیاست‌های تجاری این کشور که دانه‌های روغنی سویا را نیز شامل شده (یکی از واردات اصلی چین که در ایالات‌ جمهوری‌خواه آمریکا تولید می‌شود) بیشتر با انگیزه سیاسی بوده‌اند، هر چند صدمات این سیاست‌ها بر اقتصاد چین نیز قابل‌توجه بوده است. بر این اساس به نظر می‌رسد چینی‌ها تعرفه‌های تلافی‌جویانه خود را به گونه‌ای انتخاب کرده‌اند تا با هر هزینه‌ای که شده مانع از تشدید تنش‌ها شوند.