افق صعودی بلندمدت فلز زرد

در حال حاضر طلا در آستانه ثبت یک رکورد هفتگی دیگر قرار دارد و قیمت‌ها حوالی ۴۳۰۰ دلار در هر اونس در حال آزمون سطوح مقاومت هستند. از ابتدای هفته، قیمت طلا حدود ۲.۵ درصد افزایش یافته و تحلیلگران تکنیکال معتقدند که روند کلی همچنان صعودی است. به گفته این تحلیلگران، عبور قاطع از محدوده فعلی می‌تواند مسیر را برای حرکت به سمت سطوح بالاتری مانند ۴۴۰۰ دلار و حتی فراتر از آن باز کند.

در مقابل، ضعف قیمت و ناتوانی در حفظ سطح ۴۳۰۰ دلار ممکن است اصلاح‌هایی تا محدوده ۴۲۴۰ یا ۴۲۰۰ دلار ایجاد کند. در عین حال، تحلیلگران نسبت به افزایش نوسانات در کوتاه‌مدت هشدار می‌دهند. آغاز فصل تعطیلات و کاهش حجم معاملات در آخرین هفته کامل معاملاتی سال می‌تواند باعث شود حرکات قیمتی شدیدتر و غیرقابل‌پیش‌بینی‌تر شوند. در چنین فضایی، نقدشوندگی پایین ممکن است سیگنال‌های تکنیکال را مخدوش کند و نوسان‌های ناگهانی چند ده دلاری در قیمت طلا رقم بزند. با این وجود، نگاه غالب تحلیلگران این است که تا زمانی که سطوح حمایتی کلیدی حفظ شوند، هر اصلاح قیمتی بیشتر به‌عنوان فرصت خرید تلقی می‌شود تا نشانه‌ای از تغییر روند.

طلا در سال جاری عملکردی کم‌سابقه داشته و با ثبت نزدیک به ۵۰ رکورد تاریخی، بیش از ۶۵ درصد رشد کرده است که بهترین عملکرد سالانه از سال ۱۹۷۹ تاکنون محسوب می‌شود. نقره حتی عملکردی خیره‌کننده‌تر داشته و با رشد بیش از ۱۱۵ درصدی، به رکوردهای تاریخی جدیدی رسیده است. طبیعی است که پس از چنین جهشی، برخی نهادها و تحلیلگران از شکل‌گیری حباب در بازار فلزات گران‌بها سخن بگویند. با این حال، دیدگاه غالب در میان بسیاری از تحلیلگران این است که حتی اگر نشانه‌هایی از حباب وجود داشته باشد، الزاما به معنای ترکیدن آن در سال آینده نیست.

استدلال اصلی این گروه آن است که سناریوی مشخص و قانع‌کننده‌ای برای معکوس شدن روند وجود ندارد. افزایش دوباره نرخ بهره، بازگشت جهانی‌شدن به شکل سابق یا مهار جدی کسری بودجه و هزینه‌های دولت‌ها، همگی گزینه‌هایی هستند که در حال حاضر «بعید» ارزیابی می‌شوند. در نهایت، با وجود تقاضای بی‌سابقه سال جاری، سهم طلا از کل دارایی‌های مالی جهان همچنان محدود است و فضای قابل‌توجهی برای ورود سرمایه‌های جدید وجود دارد. بر همین اساس، بسیاری از تحلیلگران اهداف قیمتی ۵هزار دلار برای طلا و ۷۵ تا ۸۰ دلار برای نقره در سال آینده را دست‌یافتنی می‌دانند و حتی برخی سناریوهای خوش‌بینانه‌تر، قیمت‌های بالاتری را نیز مطرح می‌کنند. مجموع این عوامل نشان می‌دهد که اگرچه نوسان در کوتاه‌مدت اجتناب‌ناپذیر است، اما چشم‌انداز کلی فلزات گران‌بها همچنان صعودی ارزیابی می‌شود.