فرد مورد اعتماد ترامپ به‌دنبال کاهش کسری بودجه دولت آمریکا
ماسک چه‌کار می‌تواند بکند؟
اشتباه است که ماموریت DOGE را نادیده بگیریم. وضعیت مالی آمریکا ناپایدار است. بدهی ملی در حال نزدیک شدن به ۱۰۰درصد تولید ناخالص داخلی است؛ درحالی‌که این رقم در سال۲۰۰۷ تنها ۳۵درصد بود. با کسری بودجه فدرال که به ۶ درصد از تولید ناخالص داخلی رسیده است-سطحی که قبلا مختص جنگ‌ها و رکودهای اقتصادی بود- بدهی‌ها همچنان افزایش خواهند یافت و خطر وقوع یک بحران در آینده را بالا می‌برند. با این حال، این وضعیت کاملا ناامیدکننده نیست. به‌صورت تئوری، مقامات آمریکایی می‌توانند راه‌های زیادی برای تثبیت مالی کشور پیدا کنند. به نظر می‌رسد چهار راه‌حل در حوزه کنترل کسری بودجه در اختیار DOGE باشد: کاهش‌های سنتی در هزینه‌ها، تغییرات در معیارهای واجد شرایط بودن دریافت مزایای دولتی، کاهش هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی و اصلاحات مالیاتی.
کارمندان دولت آمریکا چند نفر هستند؟
2.3میلیون آمریکایی در مشاغل غیرنظامی دولت فدرال آمریکا مشغول به‌کار هستند؛ آماری که به مرور زمان و با تغییرات در ریاست‌جمهوری بین احزاب مختلف افزایش یافته است. این افراد کمتر از ۲درصد کل نیروی کار ایالات متحده را تشکیل می‌دهند. وظایف آنها شامل نقش‌هایی متنوع می‌شود و از پرستاران بیمارستان‌های امور کهنه‌سربازان و محیط‌بانان در پارک یلوستون گرفته تا نگهبانان زندان‌های فدرال و ۱۹کارمند که مسوول بررسی فنی زباله‌های هسته‌ای را شامل می‌شود. حدود ۸۰درصد از این کارکنان خارج از منطقه واشنگتن دی.سی.فعالیت می‌کنند. بسیاری از این مشاغل ممکن است هدف اصلاحات پیشنهادی اداره کارآمدی دولت (DOGE) قرار گیرند. ماسک شاید به شوخی گفته است که باید بیش از نیمی از کارکنان دولت اخراج شوند.
توزیع مشاغل غیرنظامی در دولت آمریکا
حدود ۷۰درصد شاغلان غیرنظامی در آژانس‌های مرتبط با امور نظامی یا امنیتی قرار دارند. امور کهنه‌سربازان (Veterans Affairs) بیشترین تعداد کارکنان غیرنظامی را دارد، عمدتا به این دلیل که صدها بیمارستان و کلینیک را اداره می‌کند. وزارت امنیت داخلی (Homeland Security)، که در سال۲۰۰۲ تاسیس شد، اکنون سومین سازمان بزرگ از این نظر است. در مقابل، وزارت آموزش و پرورش با 4هزار و 425کارمند، کوچک‌ترین نهاد دولتی است. این آمار فقط شامل کارمندان غیرنظامی است و پرسنل فعال یا ذخیره ارتش، نیروی دریایی و نیروی هوایی را دربرنمی‌گیرد. همچنین خدمات پستی آمریکا که بیش از ۵۰۰هزار کارمند دارد، اما عملیات آن به‌صورت مستقل تامین مالی می‌شود و شغل‌های موقتی اداره آمار ایالات متحده که هر دهه افزایش می‌یابند، از این فهرست حذف شده‌اند. براساس تحلیلی از داده‌های دفتر مدیریت پرسنل، تا مارس۲۰۲۴، حدود ۲۱۳میلیارد دلار برای حقوق سالانه کارمندان غیرنظامی دولت فدرال هزینه شده است. کارمندان وزارت آموزش و پرورش با حقوق متوسط ۱۱۸هزار دلار بالاترین حقوق را دارند. پایین‌ترین حقوق متوسط -کمتر از ۶۰هزار دلار- مربوط به وزارت خزانه‌داری است که بسیاری از شغل‌های آن شامل امور دفتری است.
بیشترین کارمندان غیرنظامی در دولت فدرال در حوزه پزشکی استخدام شده‌اند و حدود ۱۵درصد کل کارکنان را تشکیل می‌دهند. بیش از ۳۶۰هزار پزشک، پرستار و سایر کارکنان حوزه سلامت عمومی در استخدام دولت هستند. ۱۵درصد دیگر از کارکنان فدرال در نقش‌های اداری یا دفتری فعالیت می‌کنند. حدود ۶درصد در حوزه‌های مهندسی و ۵درصد در حسابداری مشغول هستند. ترامپ گفته است ماسک و راماسوامی یک سال و نیم فرصت دارند تا کار خود را تکمیل کنند. ماسک که پس از خرید شبکه اجتماعی توییتر (که اکنون به X تغییر نام داده) حدود ۸۰درصد کارکنان آن را کاهش داد، قبلا گفته بود امیدوار است حداقل ۲تریلیون دلار از هزینه‌های فدرال کاهش یابد. در سال مالی ۲۰۲۴، هزینه‌های دولت تقریبا 6.8تریلیون دلار بوده است.
کاهش هزینه‌های عمومی
کاهش هزینه‌های عمومی احتمالا همان چیزی است که ماسک و راماسوامی زمانی که از هدررفت منابع در دولت انتقاد می‌کنند در نظر دارند. اما در اینجا یک مشکل آشکار وجود دارد. از 6.8تریلیون دلار هزینه دولت فدرال در سال مالی گذشته، پس از حذف بهره بدهی‌های موجود و هزینه‌های اجباری مربوط حقوق بازنشستگی و بیمه درمانی، تنها حدود ۲۵درصد یا 1.8تریلیون دلار باقی می‌ماند. از این مبلغ، تقریبا نیمی به دفاع اختصاص دارد که ترامپ مایل به کاهش آن نیست. بنابراین حدود ۹۰۰ میلیارد دلار بودجه اختیاری باقی می‌ماند که دولت فدرال سالانه برای حمل‌ونقل، آموزش، علم، پارک‌های ملی و اجرای قانون اختصاص می‌دهد.
کاهش قابل توجه از این بخش، بسیار دشوار است. با این حال، کاهش هزینه‌های اختیاری باید بخشی از راه‌حل باشد. از سال۲۰۱۹، این هزینه‌ها تقریبا یک‌سوم افزایش یافته که بیشتر به‌دلیل افزایش بودجه در دوران همه‌گیری کرونا بوده است. DOGE به جای کاهش مستقیم این هزینه‌ها می‌تواند سقف‌های سخت‌گیرانه‌ای برای تخصیص‌های اختیاری آینده تعیین کند، روشی ساده که از دهه۱۹۹۰ گاه و بی‌گاه استفاده شده است. مثلا اگر رشد هزینه‌های اختیاری سالانه به ۲درصد محدود شود (مطابق با نرخ تورم پیش‌بینی‌شده) تا سال۲۰۳۵، این امر حدود ۵۰۰میلیارد دلار در افزایش هزینه‌های دولتی در دهه آینده صرفه‌جویی خواهد کرد.
آمریکا بدون تغییر برنامه‌های تامین اجتماعی و مدیکر، نمی‌تواند دخل و خرج دولت خود را اصلاح کند. این دو برنامه بزرگ بیش از یک‌سوم بودجه را به خود اختصاص می‌دهند. ترامپ در کمپین انتخاباتی خود وعده داده است که هیچ کاهش بودجه‌ای در این برنامه‌ها انجام ندهد. اما DOGE نباید گزینه‌های موجود را نادیده بگیرد. مانند بسیاری از کشورهای ثروتمند دیگر، آمریکا نیز با فشارهای جمعیتی مشابهی مواجه است. در این کشورها افراد بیشتر عمر می‌کنند و منابع برای بیشتر تامین بازنشستگی آنها مورد نیاز است. یکی از گزینه‌ها در این شرایط می‌تواند افزایش سن رسیدن به بازنشستگی باشد.
برنامه Medicaid که بیمه درمانی برای افراد کم‌درآمد است، توسط ایالت‌ها طراحی و اجرا می‌شود؛ اما دولت فدرال تقریبا دوسوم هزینه‌های آن را تامین می‌کند. این امر منجر به ناهمسانی انگیزه‌ها می‌شود. یکی از راه‌حل‌ها می‌تواند تعیین سقف فدرال برای هر فرد ثبت‌نام‌شده باشد که مطابق نرخ تورم افزایش یابد. این اقدام می‌تواند در دهه آینده تقریبا ۹۰۰میلیارد دلار از کسری بودجه دولت فدرال بکاهد. DOGE اگر شجاع باشد، می‌تواند به سراغ سیستم مالیاتی آمریکا برود.
با این حال این امر با توجه به میل ترامپ به کاهش مالیات‌ها، بعید به نظر می‌رسد. اما دولت می‌تواند اقداماتی انجام دهد که نیاز به افزایش مستقیم مالیات نداشته باشد؛ مثلا دولت فدرال می‌تواند با کاهش معافیت‌های مالیاتی برای طرح‌های بیمه درمانی که از طریق کارفرما خریداری می‌شود، حداقل ۵۰۰میلیارد دلار در یک دهه صرفه‌جویی کند. با اجرای پیشنهادهای ذکرشده، دولت می‌تواند طی دهه آینده حدود 4.5تریلیون دلار صرفه‌جویی کند؛ اما مانع اصلی در اجرای این سیاست‌ها توانایی فکری نیست، بلکه اراده سیاسی است. کاهش هزینه‌ها معمولا محبوب نیست و کاخ سفید به‌تنهایی نمی‌تواند این اقدامات را اجرایی کند. هر سیاست مالی جدی باید از کنگره عبور کند. آزمون اصلی DOGE و ترامپ احتمالا این خواهد بود که آیا می‌توانند حمایت هم‌حزبی‌های جمهوری‌خواه خود را برای این امر جلب کنند یا نه؟
