نگاهی به اندیشه‌های مرد ثروت‌ساز
دست راست وارن بافت درگذشت
مرد ثروت‌ساز
چارلی مانگر میلیاردر، سرمایه‌گذار مشهور که حتی قبل از اینکه دست راست وارن بافت در برکشایر هاتاوی شود، ثروت زیادی به‌دست آورد، در سن ۹۹سالگی درگذشت. بر اساس بیانیه مطبوعاتی برکشایر هاتاوی، مانگر روز سه‌شنبه درگذشت. این شرکت خوشه‌ای گفت که اعضای خانواده مانگر اعلام کردند او صبح امروز در بیمارستانی در کالیفرنیا با آرامش درگذشت. او در روز سال نو ۱۰۰ساله می‌شد. بافت در بیانیه‌ای گفت: «برکشایر هاتاوی بدون الهام، خرد و مشارکت چارلی نمی‌توانست به وضعیت کنونی خود برسد.» فارغ از جایگاه مانگر در برکشایر، او یک دلال املاک، مدیر عامل انتشاراتیDaily Journal Corp.، عضو هیات‌مدیره شرکت Costco، خیر و معمار بود. به گزارش سی‌ان‌بی‌سی در اوایل سال۲۰۲۳، ثروت او ۲.۳میلیارد دلار تخمین زده شد که برای بسیاری از مردم رقم شگفت‌انگیزی بود؛ اما بسیار کمتر از ثروت غیرقابل درک وارن بافت است که بیش از ۱۰۰میلیارد دلار تخمین زده می‌شود. در طول جلسه سالانه سهامداران برکشایر در سال۲۰۲۱، ظاهرا مانگر ۹۷ساله در آن زمان به‌طور ناخواسته یک راز محافظت‌شده را فاش کرد: گرگ آبل، جایگزین بافت است.
سرمایه‌گذاری مبتنی بر ارزش
مانگر که عینک ضخیم داشت، پس از عوارض جراحی آب مروارید در سال۱۹۸۰ چشم چپ خود را از دست داده بود. مانگر از سال۱۹۸۴ تا ۲۰۱۱ رئیس و مدیرعامل Wesco Financial بود، بافت در طول دوران فعالیت مانگر اعتبار لازم برای سرمایه‌گذاری‌های او را تامین می‌کرد تا مانگر استراتژی سرمایه‌گذاری خود را با حمایت از شرکت‌های مشکل‌دار و خرید سهام آنها در قیمت‌های پایین به امید کسب سود اجرایی کند. نمونه اولیه اجرای این استراتژی در سال۱۹۷۲ بود.
مانگر با استفاده از توانایی خود در متقاعد کردن بافت او را برای خرید شرکت See&#۳۹;s Candies توسط برکشایر به مبلغ ۲۵میلیون دلار قانع کرد؛ درحالی‌که این شرکت سازنده آب نبات کالیفرنیایی درآمد سالانه‌ای حدود ۴میلیون دلار داشت. این شرکت از آن زمان تاکنون بیش از ۲میلیارد دلار برای برکشایر درآمد داشته است. بافت خطاب به سی‌ان‌بی‌سی گفت: «او من را از ایده خرید شرکت‌های بسیار ارزان با قیمت‌های بسیار ارزان دور کرد؛ چون می‌دانست که سود کمی در آن وجود دارد، استراتژی او خرید شرکت‌های ارزان به قیمت‌هایی بالاتر از ارزش معمول آنها بود؛ درحالی‌که این کسب‌وکارها هزینه پرداخت‌شده را با سرعتی شگفت‌آور برمی‌گرداندند. ما به دنبال کسب‌وکارهای واقعا فوق‌العاده‌ای بودیم که بتوانیم با قیمت‌های منصفانه بخریم.»
نابغه سرمایه‌گذاری
مانگر در سال۱۹۶۲ شرکت Munger, Tolles & Olson را در کالیفرنیا تاسیس کرد. او همچنین یک شرکت حقوقی تاسیس کرد و بر مدیریت سرمایه‌گذاری در صندوق سرمایه‌گذاری Wheeler, Munger & Co که در همان سال تاسیس کرده بود، تمرکز کرد. مانگر که به‌شدت متاثر از آداب و رسوم سنتی اهالی شهر خود، اوهاما بود معتقد بود باید در هنگام بروز مشکلات بتوانید به دیگران کمک کنید.
مانگر می‌گفت باید محتاط و معقول بود. از نظر او وظیفه اخلاقی معقول بودن از هر چیز دیگری مهم‌تر بود - مهم‌تر از ثروتمند بودن. او در کالیفرنیا با فرانکلین اوتیس بوث، یکی از اعضای خانواده بنیان‌گذار لس‌آنجلس تایمز، در زمینه املاک و مستغلات شریک شد. یکی از پیشرفت‌های اولیه آنها یک پروژه آپارتمانی پردرآمد در ملک پدربزرگ بوث در پاسادنا بود. بوث که در سال۲۰۰۸ درگذشت، در سال۱۹۶۳ توسط مانگر به بافت معرفی شد و به یکی از بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاران برکشایر تبدیل شد. مانگر در سال۱۹۷۸ نایب رئیس برکشایر هاتاوی شد.
در سال۱۹۵۹، در سن ۳۵سالگی، مانگر به اوماها بازگشت تا فعالیت حقوقی پدرش را تعطیل کند. این زمانی بود که او توسط یکی از مشتریان سرمایه‌گذار بافت به بافت ۲۹ساله آن زمان معرفی شد. بافت و مانگر همان موقع با یکدیگر آشنا شدند؛ اما شراکت آنها مدت‌ها بعد شروع شد. بافت در مصاحبه‌ای با اوماها ورلد هرالد در سال۱۹۷۷ به یاد می‌آورد: «ما آن‌قدر شبیه هم فکر می‌کنیم که ترسناک است.» بافت در سال۲۰۱۸ به بکی کوئیک از سی‌ان‌بی‌سی گفت: «ما در تمام مدتی که همدیگر را می‌شناسیم، یعنی تقریبا ۶۰سال است، هیچ بحثی با هم نداشتیم. چارلی بهترین هدیه را به من داده است که یک شخص می‌تواند به شخص دیگری بدهد. او از من انسان بهتری نسبت به آنچه در غیر این صورت بودم، ساخته است. او در طول زمان به من توصیه‌های خوبی کرده است. من هم به‌خاطر چارلی زندگی بهتری داشته‌ام.»
بشردوست/معمار
مانگر صدها میلیون دلار به موسسات آموزشی از جمله دانشگاه میشیگان، دانشگاه استنفورد و دانشکده حقوق هاروارد اهدا کرد، اغلب با این شرط که دانشکده طرح‌های ساختمان‌های او را بپذیرد، به‌رغم اینکه او به‌عنوان یک معمار آموزش ندیده است. مانگر و همسرش دارای سه فرزند، دختران وندی و مالی، و پسر تدی بودند که در سن ۹سالگی بر اثر سرطان خون درگذشت. مانگرها در سال۱۹۵۳ از هم جدا شدند.
دو سال بعد، او با نانسی بری ازدواج کرد که در یک قرار در یک رستوران با او آشنا شد. این زوج صاحب چهار فرزند به نام های چارلز جونیور، امیلی، بری و فیلیپ شدند. او همچنین ناپدری دو پسر دیگر او، ویلیام هارولد بورثویک و دیوید بورثویک بود. خانواده مانگر که ۵۴سال تا زمان مرگ نانسی در سال۲۰۱۰ با هم بودند، ۴۳.۵میلیون دلار به دانشگاه استنفورد کمک کردند تا به ساخت اقامتگاه دانشجویان مانگر کمک کنند که ۶۰۰دانشجوی حقوق را در خود جای داده است. مانگر در پاسخ به سوال کوئیک در فوریه۲۰۱۹ درباره راز زندگی طولانی و شاد خود گفت که پاسخ: «آسان است؛ زیرا رازی در کار نیست.
شما حسادت زیادی ندارید، کینه زیادی ندارید، درآمد خود را بیش از حد خرج نمی‌کنید، در این صورت با وجود مشکلاتتان شاد می‌مانید. شما با افراد قابل اعتماد سر و کار دارید و کاری را که قرار است انجام دهید، انجام می‌دهید. همه این قوانین ساده برای بهتر کردن زندگی شما بسیار خوب عمل می‌کنند و آنها بسیار معمولی هستند.» او در ادامه اضافه کرد: «و شاد ماندن... زیرا این کار خیلی عاقلانه‌ای است.»
