بر اساس پیش‌بینی سازمان ملل، انتظار می‌رود تا انتهای قرن جاری جمعیت چین به نصف مقدار کنونی برسد؛ اما این همه ماجرا نیست، چراکه در این صورت سهم افراد سالمند از جمعیت چین نیز به مراتب افزایش خواهد یافت که به‌طور مستقیم در رشد اقتصادی این کشور اثرگذار است. در سال ۱۹۹۵، تنها ۵ درصد از جمعیت چین ۶۵ سال به بالا داشتند؛ امروز این نسبت به ۱۴ درصد رسیده و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۵۰ به بیش از ۳۰ درصد برسد.  در سال ۱۹۷۵ تعداد کودکان ۱۳ برابر تعداد سالمندان بود، اما بر اساس پیش‌بینی‌ها این نسبت در سال ۲۰۵۰ به ۲ برابر کاهش خواهد یافت. در نمودار زیر تعداد افراد سالمند و تعداد کودکان چین به ازای هر ۱۰۰ نیروی فرد بالغ در سن کار، برای سال‌های ۱۹۵۰ تا امروز و پیش‌بینی این نسبت تا سال ۲۰۵۰ میلادی نشان داده شده است.

انتظار می‌رود در سال ۲۰۵۰ به ازای هر ۱۰۰ فرد بالغ در سن کار چینی، تنها حدود ۲۵ کودک و بیش از ۶۰ سالمند در ترکیب جمعیتی این کشور حضور داشته باشد. در طول دهه‌های اخیر چین از کشوری با نرخ زاد و ولد بسیار بالا، به کشوری با نرخ بسیار پایین تغییر وضعیت داده است. نتیجه این روند کاهش جمعیت چین در سال ۲۰۲۲ بوده است که از سال‌های ۱۹۶۱ بی‌سابقه است. بر اساس تحقیقات انتظار می‌رود در دهه آتی، به‌طور میانگین هرساله حدود ۷ میلیون نفر از افراد در سن کار چین کاسته شود و این نرخ تا سال ۲۰۵۰ به سالانه ۱۲ میلیون افراد در سن کار افزایش خواهد یافت.  بر این اساس تا سال ۲۱۰۰ تعداد افراد در سن کار چین ۶۰ درصد کاهش خواهد یافت و این روند فشار اقتصادی و بر جمعیت درحال کاهش این کشور را تشدید خواهد کرد که به‌طور مستقیم بر رشد اقتصادی این کشور اثرگذار است.