اثر همهگیری کرونا بر انتخاب شغل
بر اساس این آمار مراقبتهای شخصی(صنعت و ساخت محصولات مصرفی) و خانه سلامت یک سوم جستوجوها را از دست داده است و مشاغل بارگیری و انبارکردن حتی وضعیت بدتری داشته و افت ۴۰ درصدی را ثبت کردند. دستمزد و دورکاری از عوامل مهم برای جویندگان کار شده است. بررسیهای Indeed در ایالاتمتحده نشان میدهد، علاقه مثبت و قابلتوجهی برای دستمزد ساعتی و دورکاری در آگهیهای شغلی مشاهده میشود. همانطور که اقتصاددان، آن الیزابت کنکل، اشاره میکند، جویندگان کار بیشتر به دنبال موقعیتهایی هستند که دستمزدهای بالاتر و کار از راه دور ارائه میدهند. یکی از عوامل موثر این است که برخی از مشاغل مانند مهندسی عمران و فناوری اطلاعات از تغییر شغل افراد استقبال میکنند و دورههای مهارتآموزی را بدون صلاحیت قبلی برای جویندگان کار ارائه میدهند. گرایش کارگران سابق صنعت میهماننوازی و مسافرت به فناوری اطلاعات و نقشهای مشابه از زمان همهگیری به خوبی نمایان شده است. بر اساس تجزیهوتحلیل دفتر ملی تحقیقات اقتصادی (NBER)، تنها ۳۷ درصد از مشاغل در ایالاتمتحده بهطور واقعی در بخش دورکاری قرار دارند و بخشهای غیرقابل بازگشت حضوری تنها با افزایش دستمزد و سایر مشوقها قادرند افراد متقاضی را جذب کنند. البته ۳۷ درصد از مشاغل دورکار توانستهاند ۴۶ درصد از کل دستمزدهای ایالاتمتحده را تشکیل دهند. پیامدهای بسیار گستردهتری در این یافتهها وجود دارد. NBER نشان میدهد که رابطه مثبت بین سطوح درآمد و سهم مشاغل خانگی در سطح بینالمللی نیز اعمال میشود، اما هشدار این است که اقتصادهای کم درآمد سهم کمتر از مشاغل با قابلیت دورکاری را دارند به عنوان مثال، کمتر از یک چهارم مشاغل در مکزیک و ترکیه در بخش دورکاری هستند در حالی که این میزان در سوئد و بریتانیا بیش از ۴۰ درصد است. این یافتهها همچنین با نگرانی سازمان بینالمللی کار (ILO) مرتبط است که رشد اشتغال پیشبینیشده برای پر کردن شکافهای باز شده توسط همهگیری کافی نیست و کشورهای کمدرآمد احتمالا با بدترین تاثیرات مواجه خواهند شد. در سطح بینالمللی، دستمزد مشاغل دورکاری نسبت به مشاغل دیگر بالاتر است و اقتصادهای با درآمد پایینتر سهم کمتری از این موارد را تجربه خواهند کرد. نتایج همه تحقیقات به این واقعیت اشاره میکنند که با رونق بهبود، اشتغال یک مساله جهانی باقی خواهد ماند. مشارکت مجمع جهانی اقتصاد برای استانداردهای کار جدید یک ابتکار فراصنعتی است که هدف آن مقابله با این چالش از طریق ایجاد یک آینده کاری سالم، انعطافپذیر و عادلانه است. هدف این است که استانداردهای کار انسانمحور بیشتری در مقیاس جهانی برای کار حضوری، ترکیبی و مجازی در نظر گرفته شود.