با صنف فناوری اطلاعات
سازمان نظام صنفی پاسخ می‌دهد
در همین زمینه قصد داریم در ستون «با صنف فناوری اطلاعات» موضوع عملکرد سازمان نظام صنفی رایانه‌ای را پیگیری کنیم و از همین رو در نخستین قدم مطلبی را به نقل از حمیدرضا قمی دبیر سازمان نظام صنفی رایانه‌ای درج می‌کنیم که در پاسخ به گزارش تحلیلی دنیای اقتصاد درباره عملکرد این سازمان (برای صنف چه کرده اید، ۸ مهرماه جاری همین صفحه) و همچنین در پاسخ به گفت وگوی نایب رییس کمیسیون سخت افزار سازمان نظام صنفی با روزنامه دنیای اقتصاد (راه‌حل استعفا است، همان تاریخ) منتشر شده است. گروه دیجیتال دنیای اقتصاد از همه علاقه‌مندان و فعالان صنفی دعوت می‌کند از طریق همین ستون تحلیل‌های خود درباره عملکرد سازمان نظام صنفی را در اختیار همگان قرار دهند قطعا بهترین قضاوت را خود خوانندگان و مخاطبان خواهند داشت.
1. همانطور که قبلا نیز در مصاحبه‌ها و اطلاعیه‌ها یادآور شده است از اصلی‌ترین برنامه‌ها و اهداف هیات مدیره دوره سوم نظام صنفی رایانه‌ای تهران، شفافیت در عملکرد و افزایش میزان مشارکت جویی آحاد صنف و نهادهای مرتبط بوده است. بر همین اساس از هیچ کوششی برای بهره‌مندی از تمام صداها و نگرش‌ها، فروگذار نیست. پرهیز از ورود به مجادله‌های بی‌نتیجه یا پررنگ کردن اختلافات سطحی، همچنین در برخی موارد سکوت در قبال آن، در همین راستا بوده است. لیکن این سکوت در مقابل انتقادهای برخی از همکاران که به کرات در رسانه‌ها عنوان می‌گردد، قطعا به معنی عدم وجود پاسخ یا حقانیت این انتقادات در همه موارد نیست. چنانکه ذکر شد همواره سعی شده است از بروز تنش و بازکردن جبهه به روی اعضای سازمان خودداری گردد و ضمن پرهیز از پاسخ‌های احساسی در جراید، با ارائه پاسخ کتبی و شفاهی به این دوستان، فضا را غبارآلود نکنیم. چرا که در فضای گرد و غبار، تشخیص درستی از نادرستی برای طالبان حقیقت دشوار می‌گردد. همچنین دامن زدن به کشمکش‌های داخلی بی‌حاصل را در شرایط فعلی کشور که بخش خصوصی کشور شاهد هجوم مصائب و مشکلات عدیده است، به بیراهه رفتن می‌داند، به ویژه
آنکه مجاری روشن و واضح برای حل مسائل و مشکلات صنفی در درون سازمان وجود دارد. اما اینکه عده‌ای اصرار دارند انرژی محدود سازمان را صرف اینگونه بازی‌ها کنند تعجب آور است. تاسف بار است که درخواست‌ها و گله‌های منسوب به کمیسیون سخت افزار را باید از طریق رسانه‌ها دریافت نمود. آیا تمام راه‌های مکاتبه و مذاکره بسته بوده است یا نیت دیگری از این هیاهو در نظر است.
۲. سازمان نظام صنفی رایانه‌ای متشکل از طیف متنوعی از اعضای این صنف اعم از تولیدکنندگان، واردکنندگان، توزیع کنندگان و ارائه دهندگان خدمات است، پس باید در انعکاس و اتخاذ مواضع پیرامون مسائل روز، ضمن رعایت مصالح ملی، به گونه‌ای اتخاذ مواضع شود که در بردارنده منافع همه این گروه‌ها باشد و مطالبه منافع یک گروه، نباید موجب تضییع حق گروه‌های دیگر شود. در واقع افکار عمومی صنف را صداهای بلندتر نمی‌داند. به طور مثال پدیده تغییرات نرخ ارز که تقریبا تمام گروه‌ها را درگیر کرده است، برای هر یک از گروه‌های صنفی، پیامدهای متفاوت در بر داشته است. قطعا راهکار همه آنها تخصیص ارز نیست. اما ضمن تعقیب موضوع برای تخصیص ارز، مسائل ناشی از تغییر ارز در قراردادها و اثرات ناشی از بی‌ثباتی بازار را با راهبردی متفاوت از آنچه رایج است دنبال می‌کنیم. موضوع پیامدهای ناشی از نوسان نرخ ارز از مسیر وزیر محترم ICT و وزارت صنعت، معدن و تجارت و بانک مرکزی و معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور در حال پیگیری است.
3. در خصوص مسائل کمیسیون سخت‌افزار این سازمان که بخش عظیمی از انرژی این مجموعه، صرفا برای ایجاد تعامل با برخی از اعضای این کمیسیون و نه حل مشکلات و معضلات بخش سخت افزار هزینه شده است، نکات قابل تاملی وجود دارد. از بدو استعفای جناب آقای پیربابایی، با عنایت به اصل مسلم پاسداشت آرای همه گروه‌ها، تمام ظرفیت و توان سازمان برای بازگشت ایشان به‌کار برده شد. در این راستا درخواست‌های دیدار مدیران ارشد سازمان و همچنین تلاش‌های پیش‌کسوتان صنف نیز بی پاسخ ماند. با این حال نزدیک به سه ماه به حرمت ایشان پذیرش استعفا به تعویق افتاد به امید آنکه شرایط برای بازگشت ایشان مهیا گردد، هرچند حقیقتا هیات مدیره از اینکه از وجود ایشان بهره‌مند نیست متاسف است ولی بیش از این در هیچ ساختاری، تامل جایز نیست. بدیهی است مکانیزم رایج در این موارد اتکا به آراست و در خصوص مطالب مندرج در مصاحبه جناب آقای غروی این جمله که «بارها با نامه نگاری‌های مختلف تصمیمات کمیسیون را به اعضای هیات مدیره انتقال داده‌ایم، اما عکس‌العمل سریعی از سوی اعضا روی این تصمیمات ندیده‌ایم» به هیچ وجه صحت نداشته و فاقد وجاهت می‌باشد. آشکارا اعلام می‌نماید حتی یک
درخواست کتبی یا نامه از سوی کمیسیون مذکور به دبیرخانه این سازمان ارجاع نگردیده است. بر همین اساس طی نامه شماره1233/ص‌ت/91 مورخ18/6/91 خواستار اعلام موارد شده‌ایم که هرگز این موارد اعلام نشد، علاوه بر آن با ظن وجود گلوگاهی در سازمان برای عدم وصول مطالبات آن کمیسیون خواستار بررسی موضوع شده‌ایم که آن همکاری نیز صورت نپذیرفت. حتی در تمام صورتجلسات کمیسیون نیز تکلیف انجام نشده برای این سازمان اعلام نگردیده است. روال معمول در این سازمان برای ارائه درخواست، ارسال نامه کتبی، یا ذکر در صورتجلسه با قید «مسوول انجام» است. اما در تمام مصوبات، تکالیفی برای مجمع محترم واردات منظور شده است و این صورتجلسات، مزین به نشان مجمع عالی واردات بوده و اساسا نشانی از این سازمان در آن نیست. به این ترتیب، سازمان قادر به استخراج مطالب از اذهان این همکاران نیست. وقت آن رسیده است که از خود بپرسیم با این همه مشکلات و مصائب موجود در بازار سخت‌افزار، این همه هزینه و اتلاف زمان برای نحوه تعامل کمیسیون و هیات مدیره به چه منظور است؟ واقعا ردیابی حداقل یک مشکل با مراجعه حضوری میسر نبود؟ به نظر نمی‌رسد دغدغه اصلی، حل مشکلات با استفاده از ظرفیت
سازمان باشد. به هرحال این سازمان ضمن احترام به فعالان و بزرگان بدنه سخت افزاری صنف، بنا به اعمال تبعیض در رویه برخورد با کمیسیون‌های مختلف ندارد و طبعا در مقابل فشارهای گوناگون، درخواست‌های فراقانونی را بر نخواهد تافت. برعکس آنچه بیان شده است نه تنها استعفا را راه چاره نمی‌داند، بلکه بدعتی غریب و خطرناک برای به کرسی نشاندن خواسته‌ها می‌داند که حرمت آرا را درهم می‌شکند. چنانچه این رویه معمول گردد باید فاتحه تضارب آرا، رای گیری و سایر الزامات دموکراسی را خواند.
تاکید می‌کند هیات مدیره نهایت حسن نیت خود را در مورد ایجاد تعامل و همدلی در بدنه صنعت با تشکیل جلسات مشترک آن با مجمع عالی واردات و پذیرش تواتر در محل برگزاری جلسات آن کمیسیون نشان داد. لیکن دیگر ادامه این روند را نخواهد پذیرفت.
4. به نظر می‌رسد آنچه بیش از همه مسائل، موردنظر همکاران محترم در کمیسیون سخت افزار بود و در واقع تنها مطالبه ایشان از سازمان، حذف «آرای وکالتی» و تفویض «اختیار نامحدود و نامشخص» به کمیسیون یاد شده می‌باشد. در خصوص درخواست اول بلافاصله کارگروهی برای بررسی موضوع و استماع ادله ایشان تشکیل و برای حضور در این کارگروه دعوت گردیدند ولیکن با ادبیاتی نامعمول به این دعوت پاسخ داده شد. به نظر می‌رسد مبدعان این شیوه درصدد کاهش سطح حوزه تصمیم هیات مدیره در حد اجرای اوامر کمیسیون سخت‌افزار می‌باشند، در حالی که صرف‌نظر از حوزه تهران این رویکرد نافی اختیارات صریح شورای مرکزی و هیات عمومی صنف نیز هست که باید تصمیم نهایی را در خصوص تدوین آیین‌نامه اخذ نمایند.
با عنایت به موارد یاد شده هرگز این هیات مدیره تن به خواسته‌های فراقانونی نخواهد داد و درخواست این کمیسیون در این خصوص مراحل رسمی و قانونی خود را طی خواهد نمود و از متداول شدن شیوه‌های فشار و فراقانونی جلوگیری خواهد کرد. جای تاسف است که برخی همکاران، آن چنان خود را محق می‌دانند که حتی الزامی به دفاع از پیشنهاد خود و طرح آن در مجاری قانونی نمی‌بینند. آیا متداول شدن این شیوه‌ها در صنف برای همه مورد اقبال است؟ در هر حال مجددا یادآور می‌شود همواره شرایط برای طرح موضوع و پیگیری آن توسط کمیسیون سخت افزار فراهم است.
در خصوص تفویض اختیار بدیهی است تمام اختیارات هیات مدیره قابل تفویض به دیگری نیست ولیکن همانطور که قبلا نیز اعلام گردیده است در صورت ذکر موارد مشخص و با دامنه معلوم اختیارات، همواره این درخواست قابل بررسی است. لیکن تا وقتی که خواسته‌های کمیسیون مذکور در قالب بیانیه و با امضاهایی که اصالت آن به رویت این سازمان نرسیده است، منتشر می‌شود، نمی‌توان آن را در دستور کار قرار داد.
۵. در خاتمه ذکر این نکته را لازم می‌داند که طی سال‌های اخیر، ما همواره شاهد رویه منفی و یکسویه سرویس فناوری اطلاعات آن روزنامه محترم در بازتاب مطالب مرتبط به این سازمان بوده‌ایم. به نظر می‌رسد نگارندگان این صفحه عینک بدبینی را از عملکرد این سازمان هرگز برنخواهند داشت. هر چند اینگونه برخوردهای غیرمنصفانه تازگی ندارد لیکن آن را زیبنده آن جریده محترم نمی‌داند.
به عنوان نمونه عدم بازتاب مطالب مصاحبه مورخ 3/7/91 رییس و دبیر نصر تهران، به‌رغم حضور خبرنگار محترم آن روزنامه در جلسه مصاحبه مطبوعاتی می‌باشد. در استمرار این نوع رفتار حتی پرسش و پاسخ دریافت شده آن خبرنگار نیز به طور کامل درج نمی‌گردد و به جای آن با طرح همان سوال از افراد مختلف دیگر، پاسخ نقل می‌گردد. درصدد تبیین آن نیستیم و نبوده‌ایم که این سیاه‌نمایی عملکرد سازمان از یکسو و شخصیت پروری از سوی دیگر با چه انگیزه‌هایی صورت می‌گیرد، این زیر ذره‌بین قرار گرفتن را به فال نیک گرفته و از آن ابایی نداریم. لیکن این هیاهو علیه سازمان و سکوت در مقابل عملکرد سایر تشکل‌های ریز و درشت و نهادهای تصمیم ساز، سوال و ابهامی را در ذهن متبادر می‌سازد که امید است برای اذهان پرسشگر اما ساکت، پاسخی درخور در برداشته باشد.
ارسال نظر