طرح «صیانت» چه پیامدی برای کسب‌وکارها دارد؟
محدود کردن دسترسی به اینترنت و شبکه‌های اجتماعی فقط به کسبوکارهای آنلاین ضربه نمی‌زند، کسبوکارهای آفلاینی که بخشی از فروش خود را از طریق شبکه‌های اجتماعی انجام می‌دهند هم لطمه خواهند خورد. وی ادامه داد: شبکه‌های اجتماعی چند فایده دارند؛ در ایران تنها شبکه اجتماعی پرکاربر که باقی‌مانده اینستاگرام است؛ البته در کشورهای دیگر بخش مهمی از فروش آنلاین از طریق فیس‌بوک انجام می‌شود و انبوهی از شبکه‌های اجتماعی تخصصی هم هستند؛ مثلا گروهی که در حوزه هنر کار می‌کنند، از پینترست استفاده می‌کنند، یا هرکس متناسب با فعالیت خودش، از شبکه‌های اجتماعی مختلفی در حوزه سرگرمی، بازی فشن و مد استفاده می‌کند. ما در ایران همه این شبکه‌ها را محدود کرده‌ایم، یا اگر فیلتر نکردیم هم به دلیل اینکه امکان پرداخت از طریق ایران وجود ندارد، دسترسی به آنها امکان‌پذیر نیست. ما به سیستم بانکی دنیا متصل نیستیم و کاربران نمی‌توانند از این شبکه‌ها استفاده کنند، به همین دلیل تنها شبکه‌ای که باقی می‌ماند، اینستاگرام است و محدود کردن آن تیر خلاص به استفاده کاربر ایرانی از شبکه‌های اجتماعی است.
کاربران؛ عامل مهم حضور کسب‌وکارها در اینستاگرام
عضو هیات‌مدیره نظام صنفی رایانه‌ای با طرح این پرسش که شبکه‌های اجتماعی چه فایده‌ای دارند، گفت: نخستین فایده آنها مشتری است. افراد جایی کسب‌وکارشان را عرضه می‌کنند که مشتری بالقوه بیشتری در آنجا وجود داشته باشد. نامداری با بیان اینکه برخی آمارها نشان می‌دهد که فقط روی شبکه اجتماعی اینستاگرام، حدود دو میلیون نفر به نحوی ارتزاق می‌کنند، گفت: در صورت ایجاد محدودیت چه از طریق فیلترینگ رسمی و چه از طریق کاهش پهنای باند که به اینستاگرام در نقاط ورودی اینترنت کشور اختصاص داده می‌شود و با کند کردن آن، بخش زیادی از کسب‌وکارها را به سمت فعالیت غیرقانونی هدایت می‌کنیم که در آن صورت قانون هم از آنها حمایت نخواهد کرد. فرض کنید من از اینستاگرام چیزی خریدم و هزینه آن را کارت به کارت کردم، اگر تخلفی صورت گیرد، جنس تقلبی باشد یا از من کلاهبرداری شود، یا هر شکل دیگری از اقدامات غیرقانونی، نمی‌توان به پلیس یا دادگاه شکایت کرد، چون خود ما هم کار غیرقانونی انجام داده‌ایم.
عضو هیات‌مدیره نظام صنفی رایانه‌ای با بیان اینکه سیگنال‌های منفی، امید و انگیزه برای ایجاد کسب‌وکار را از بین می‌برد، گفت: در دنیا اثبات شده که رشد اقتصادی به واسطه کسبوکارهای کوچک و متوسط ایجاد می‌شود. کسبوکارهای بزرگ معمولا اشتغال بالا ایجاد می‌کنند، اما در مقابل کسبوکارهای کوچک و متوسط سهم مهمی در رشد اقتصادی دارند. این نکته‌ای است که ما آن را در ایران جدی نمی‌گیریم و فکر می‌کنیم رشد اقتصادی از طریق چند کارخانه و شرکت‌های عظیم اتفاق می‌افتد. البته که آنها هم تاثیر دارند، اما سهم عمده را انبوه کسبوکارهای کوچکی ایجاد می‌کنند که به‌طور روزمره ارزش خلق می‌کنند و این ارزش در زندگی روزمره مردم احساس می‌شود. شما وقتی اینها را ناامید می‌کنید، بخش مهمی از موتور تولید اقتصادی در بخش خدمات و کالا را از بین می‌برید.
محدودیت‌ها و دسترسی غیرقانونی کاربران
نامداری با بیان اینکه با محدود شدن شبکه‌های اجتماعی، رفتار واقعی مردم در کسب‌وکارها خیلی تغییر نمی‌کند، افزود: مردم طبیعتا در جایی کسب‌وکار دیجیتال خود را راه می‌اندازند که مشتری و کاربر هست و دسترسی وجود دارد، اما اتفاقی که می‌افتد این است که این دسترسی با دشواری و به‌طور غیرقانونی انجام می‌شود. اگر بین مشتری و فروشنده، سرویس‌دهنده و سرویس‌گیرنده مشکلی ایجاد شود، پناه قانون را بالای سر خود احساس نمی‌کنند. عملا ما بخش عمده‌ای از مردم را سوق می‌دهیم به سمت دادوستدهای غیررسمی و فاقد حمایت قانونی، اما مردم چاره‌ای ندارند جز اینکه در شبکه‌های اجتماعی که کاربر بیشتری دارد، حضور پیدا کنند.
وی ادامه داد: وقتی شبکه اجتماعی در کشور وجود دارد که ۴۰ میلیون جمعیت از آن استفاده می‌کنند، واضح است که مردم آن را رها نمی‌کنند و سراغ شبکه اجتماعی داخلی یا حتی خارجی بروند که ۵۰ هزار کاربر داشته باشد. حتی اگر بحث کیفیت را هم نادیده بگیریم، شبکه‌های اجتماعی خارجی به دلیل چیزی که به آن اثر شبکه می‌گویند، کاربر بیشتری دارند. هرچه آدم‌های بیشتری از یک شبکه اجتماعی استفاده کنند، باز هم آدم‌های بیشتری انگیزه پیدا می‌کنند که از آن استفاده کنند. این اتفاق برای شبکه اجتماعی مثل اینستاگرام و پیام‌رسانی مانند تلگرام افتاده؛ با فیلتر کردن آنها اثر شبکه آنها از بین نمی‌رود و تنها صرفا مسیر دسترسی دشوار می‌شود.
عضو هیات‌مدیره نظام صنفی رایانه‌ای درباره طرح صیانت و عملکرد مجلس و دولت در این باره خاطرنشان کرد: اگرچه ظاهر گفت‌وگو در جلسات حفظ می‌شود، اما تعامل اثربخشی صورت نمی‌گیرد. درواقع مفروضات سیاستگذاری در طرح صیانت، خیلی قائل به گفت‌وگو با نهادهای مدنی نیست، چه برسد به اینکه بخواهد نظرات نهادهای مدنی را اعمال کند.
