وی با بیان اینکه سند «نظام هویت معتبر در فضای مجازی کشور» توسط شورای‌عالی فضای مجازی تصویب و ابلاغ شد، توضیح داد: بند ۴-۳ از این سند، تکالیفی را به عهده وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات گذاشته و در این میان طبق بند ۴-۳-۲، استقرار پنجره واحد احراز هویت در فضای مجازی به عهده وزارت ICT است. براساس این سند، سازمان فناوری اطلاعات ایران با هدف تعامل میان تامین‌کنندگان شناسه هویت معتبر، تامین‌کنندگان صفت‌ها و خدمات نسبت به راه‌اندازی پنجره واحد احراز هویت با عنوان سامانه احراز هویت معتبر در فضای مجازی (سماوا) اقدام کرد.

معاون دولت الکترونیکی درخصوص چگونگی تقسیم کار و وظایف میان نهادهایی که هر یک به نوعی در موضوع احراز هویت نقشی را به عهده دارند، گفت: با توجه به مشخص نبودن برخی از نهادهای تامین‌کننده شناسه هویت معتبر در سند یادشده، کمیسیون عالی امنیت فضای مجازی کشور، نگاشت نهادی تامین‌کنندگان شناسه هویت معتبر را در مرداد سال گذشته تعیین و ابلاغ کرد. براساس این تقسیم کار، سازمان ثبت‌احوال کشور صرفا به‌عنوان متولی و تامین‌کننده شناسه معتبر اتباع داخلی، وزارت کشور متولی و تامین‌کننده شناسه معتبر اتباع خارجی و سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، متولی و تامین‌کننده شناسه معتبر اشخاص حقوقی تعیین شده‌اند.

ولی‌زاده ادامه داد: البته وقتی از احراز هویت دیجیتال صحبت می‌شود، موضوع بسیار فراتر از اقدامات یک سازمان است. زیرا در این خصوص علاوه بر افراد حقیقی ایرانی شامل اتباع خارجی، افراد حقوقی و اشیا نظیر خودرو و‌... نیز هست. به‌عنوان نمونه می‌توان به احراز اصالت خودروهای مربوط به رانندگان تاکسی‌های اینترنتی، احراز هویت اتباع خارجی جهت دریافت خدمات و... اشاره کرد.

وی درخصوص چگونگی اکوسیستم سامانه احراز هویت معتبر در فضای مجازی بیان کرد: وقتی در سامانه سماوا و دولت همراه از احراز هویت یاد می‌شود، منظور یک اکوسیستم کامل است که بسته به کاربردهای مختلف کاربران متفاوتی دارد. ممکن است برای یک دستگاه یا کسب‌وکار فقط تطابق شماره تلفن همراه با کدملی کافی باشد، ولی برای کسب‌وکار دیگری اطلاعات هویتی نیز مورد نیاز باشد یا اینکه دستگاهی باشد که برای ارائه خدمت نیازمند تطبیق عکس و زنده بودن شخص باشد.