بحران پسماندهای الکترونیکی در پایتخت
پسماندهای الکتریکی و الکترونیکی در واقع بقایای کالاهای برقی دور انداخته شدهای مانند یخچالها، اجاقهای مایکروویو، تلویزیون، کامپیوتر، موبایل، لامپ و انواع باتریها هستند. پسماندهای ناشی از قطعات رایانهای و دستگاههای الکترونیکی با توجه به خطرهایی که دارند باید بهصورت جداگانه و با روشهای علمی حمل سپس دفع و بازیافت شود تا مانع از اثرات مخرب بر محیط زیست و انسانها شود. این پسماندها به دلیل خروج گازهای سمی و نشت ترکیبات خطرناک مانند سرب، جیوه و سایر فلزات سنگین در محیط اطراف محل دفن، باعث از بین رفتن گیاهان، آلودگی منابع آب زیرزمینی و خاک و تولید کمپوست میشود.به گفته فاطمه اکبرپور براساس برآوردهای انجامگرفته، سرانه تولید پسماندهای الکتریکی و الکترونیکی در ایران از ۲۷/ ۰ کیلوگرم در سال ۱۳۷۶ به حدود هفت کیلوگرم در سال ۱۴۰۰ خواهد رسید.بررسی وضعیت جهانی پسماندهای الکتریکی نشان میدهد، در میان انواع زبالههای تولیدی، میزان پسماندهای الکتریکی و الکترونیکی با بیشترین افزایش مواجه است. براساس گزارشهای جهانی، کشور آمریکا بزرگترین تولیدکننده پسماندهای الکترونیکی در جهان است و در میان کشورهای خاورمیانه، ایران بالاترین میزان پسماند الکترونیکی را دارد. آسیا بزرگترین قاره در تولید پسماندهای الکترونیکی در گروهای مختلف (لامپ، قطعات کوچک IT، صفحه تصویر، تجهیزات تبادل حرارتی، تجهیزات بزرگ و تجهیزات کوچک) به ازای هر نفر جمعیت است. سرانه تولید این زبالهها در دنیا از ۲۰۰ گرم تا ۱۴ کیلوگرم متغیر است. به گفته مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند، الکتروکاپ بیش از پنج درصد از تولید پسماندهای جامد شهری را در بر میگیرد، که معادل ۵۰-۲۰ میلیون تن در سال در سطح جهان برآورد میشود.درحالحاضر ۲۸ غرفه الکتروکاپ، برای جمعآوری ضایعات الکترونیکی در سطح شهر تهران درحال فعالیت هستند. شهروندان میتوانند با تحویل این ضایعات به اندازه ارزش ریالی هر کیلو، مبلغی دریافت کنند. البته جداسازی پسماندهای الکترونیک و الکتریکی و تحویل آن به هر کدام از ۴۵۰ غرفه بازیافت در سطح شهر تهران نیز ممکن است. به این صورت که پیمانکار طرف قرارداد سازمان پسماند، این ضایعات را جمعآوری و به کارخانهای ویژه منتقل میکند، این نوع از زباله پس از بازیافت دوباره وارد چرخه میشود.