شرکت بلژیکی IMEC ادعا می‌کند که این لنزها راه را برای حسگرهای نوری با قابلیت ارسال دارو برای درمان برخی بیماری‌های چشمی فراهم می‌کند، در نتیجه لنزهای تماسی به‌طور مداوم می‌توانند بر علائم بیماری‌های چشمی کاربران نظارت داشته و حتی آنها را درمان کنند. دانشگاه «گنت» (UGent) بلژیک با همکاری شرکت ژاپنی «SEED» و شرکت «IMEC» موفق به ابداع یک دستگاه شدند که قطعات الکترونیکی انعطاف‌پذیر را طراحی می‌کرد و سپس آنها را با این لنز هیدروژلی نرم ترکیب می‌کرد. این لنزها باید در حالی که قابلیت الکتریکی دارند، نفوذپذیری اکسیژن نیز داشته، بدون چین و نازک باشند تا کاربران بتوانند به راحتی از آنها استفاده کنند، به همین منظور پژوهشگران در این مطالعه توجه خاصی به این موضوع داشتند. نفوذپذیری اکسیژن(OP) یک پارامتر از یک لنز است که بیانگر توانایی این لنز در اجازه دادن به اکسیژن برای رسیدن به چشم با پدیده انتشار است.

 در لنز نرم این فاکتور وابسته به ضخامت لنز و مواد لنز به خصوص محتوای آب است. این روزها مقادیر معمولی نفوذپذیری اکسیژن برای لنزهای تماسی هیدروژل بین ۲۵ تا ۵۰ است. لنزهای یاد شده دارای یک چراغ ال‌‌ای‌‌دی آبی هستند که این چراغ توسط یک آنتن فرکانس‌ رادیویی عمل می‌کند. این آنتن به هر حسگر نوری اجازه انتقال اطلاعات به دستگاه دستی برای تجزیه و تحلیل چشم را می‌دهد. پروفسور «هربرت دی اسمت» (Herbert De Smet) از دانشگاه گنت و شرکت imec گفت: این لنزهای تماسی هوشمند می‌توانند برای اصلاح نور چشم بیماران مبتلا به پیر چشمی مفید باشند. از این لنزها همچنین می‌تواند برای افرادی که از ناحیه عنبیه چشم مشکل دارند نیز موثر واقع شود. برخی از مشکلات عنبیه «فقدان مادرزادی عنبیه چشم» (aniridia) و «شکاف در عنبیه» (coloboma) هستند. با این لنزی که توسعه داده‌ایم، می‌توانیم به‌طور منظم پارامترهایی مانند غلظت برخی مواد در اشک را کنترل کنیم. وی در انتها به‌طور خلاصه این لنز را تعریف کرد و گفت: لنز تماسی هوشمند ما شامل یک میکروسیستم بی‌سیم مبتنی بر هیدروژل است. این میکروسیستم در داخل لنز تماسی تعبیه شده است. این لنز دارای شکل یک لنز طبیعی است و ضخامت کل آن در محدوده ۱۵۰ تا ۲۰۰ میکرومتر است.