پیجرها، که به نام «poke-beru» یا «زنگ جیبی» در ژاپن شناخته می‌شوند، یک روزی بالاترین فناوری به حساب می‌آمدند. این دستگاه‌های کوچک که پیام‌های کوتاه را از طریق امواج رادیویی ارسال می‌کنند، در سال ۱۹۹۶ به بالاترین محبوبیت خود رسیدند و در ژاپن حدود ۱۰ میلیون نفر از آن استفاده می‌کردند. اما چیزی نگذشت که تلفن‌های همراه به سرعت جای پیجرها را گرفتند. شرکت بزرگ مخابراتی NTT (شرکتی که اولین پیجرها را به ژاپن آورد) خدمات خود را برای این دستگاه‌ها در سال ۲۰۰۷ متوقف کرد. در حال حاضر و بعد از گذشت بیش از یک دهه، شرکت مخابراتی «توکیو تله‌مسیج» به عمر پیجرها در این کشور خاتمه می‌دهد.

این ۱۵۰۰ نفر در حالی هنوز از این دستگاه استفاده می‌کنند که از آخرین پیجری که «تو کیو تله‌مسیج» تولید کرده است، ۲۰ سال می‌گذرد. این در حالی است که فناوری فکس هنوز یک وسیله ارتباطی محبوب در این کشور است و شما هنوز هم می‌توانید نوار کاست را به راحتی در فروشگاه‌ها پیدا کنید. پی‌جو یا پیجر دستگاه قابل‌حملی است که از آن به منظور دریافت پیام‌های متنی (حروف و اعداد) و صوتی با کمک امواج رادیویی استفاده می‌شود. با دستگاه پی‌جو تنها می‌توان پیام را دریافت کرد و فرستادن پیام به آن با تلفن انجام می‌شود. پیجرها در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ میلادی توسعه یافتند و در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ به‌طور گسترده مورد استفاده قرار گرفتند، تا اینکه توسط تلفن‌های همراه جایگزین شدند و اکنون در موارد خاص مورد استفاده هستند.