اما دلیل استفاده از این‌همه دوربین چیست؟ به‌نوعی می‌توان گفت برای گوشی‌های هوشمند است. فناوری دوربین در دهه اخیر و به‌خصوص با انقلاب گوشی‌های هوشمند پیشرفت چشمگیری داشته است. حالا ما با دستگاه‌های بسیار بسیار کوچک می‌توانیم با وضوح بسیار بیشتری نسبت به گذشته ببینیم. در یک ماموریت فضایی که وزن و حجم بسیار مهم هستند، این کوچکی اهمیت زیادی پیدا می‌کند. جاستین ماکی، دانشمند تصویربرداری مارس ۲۰۰ دراین‌باره می‌گوید: «فناوری دوربین دائما درحال پیشرفت است. هر ماموریت دنباله‌داری می‌تواند با عملکرد بهتر و هزینه کمتر از این پیشرفت‌ها استفاده کند.» هنگامی‌که روی سیاره‌نورد کنجکاوی ناسا ۱۷ دوربین نصب شد به ما اجازه داد که سیاره سرخ را طوری ببینیم که پیش از آن قادر به دیدن آن نبودیم. قابلیت‌های دوربین‌ها قطعا در چشمان دیجیتال مارس ۲۰۲۰ به میزان زیادی بیشتر و بهتر است.

در ساخت تجهیزات سیاره‌نورد جدید، دوربین‌ها با رزولوشن بیشتر و زاویه بازتر نسبت به هر آنچه روی کنجکاوی بود نصب خواهند شد. کالین مک‌کینی، مدیر تامین محصول بخش مهندسی تصویر مارس ۲۰۲۰ درباره این پروژه می‌گوید: «دوربین‌های قبلی ما چندین عکس گرفته و آنها را به یکدیگر می‌چسباند. با زاویه دید بازتر عدسی‌ها، ما همان دید را در یک عکس خواهیم داشت.» همچنین ۶ دوربین نصب خواهند شد که فرآیند کامل فرود را تصویربرداری خواهند کرد؛ نسخه پیشرفته شده Mastcam سیاره‌نورد کنجکاوی، با عدسی زوم با قدرت بزرگنمایی ۳برابری، مجموعه دوربین‌هایی برای مطالعه روی ابرها و اتمسفر و حتی یک تصویرگر قابل‌کنترل از راه دور که قادر به ثبت تصاویر رنگی است.

تنها مشکل موجود بازگرداندن این عکس‌ها به زمین است. جاستین ماکی می‌گوید: «عامل محدودکننده در بیشتر سیستم‌های تصویری، برقراری لینک ارتباط تصویری است. اطلاعات قابل ثبت به‌وسیله دوربین‌ها بسیار بیشتر از آن میزانی است که ما می‌توانیم به زمین بازگردانیم.» خوشبختانه، اینترنت بسیار ابتدایی میان‌سیاره‌ای که بین مریخ و زمین وجود دارد، به ما اجازه می‌دهد تا از طریق فضاپیمای درحال گردش، اطلاعات را ارسال کنیم. حتی اگر خط مستقیم تصویری از مریخ‌نورد وجود نداشته باشد، این اینترنت، بازگرداندن اطلاعات به زمین را ساده‌تر می‌کند.