دنیای اقتصاد: جمعه‌ای که گذشت بخش بزرگی از شرکت HTC طی یک قرارداد ۱/ ۱میلیارد دلاری به گوگل فروخته شد. این قرارداد قرار است اوایل سال ۲۰۱۸ اجرایی شود و به این ترتیب یکی از مشهورترین برندهای تکنولوژی ازسوی یکی از بزرگ‌ترین غول‌های تکنولوژی هضم می‌شود. گوگل به‌عنوان یک شرکت نرم‌افزاری سال‌ها است رابطه‌ای نزدیک با شرکت‌های سخت‌افزاری مشهور دنیا ایجاد کرده است. این رابطه به‌خصوص در زمینه استفاده شرکت‌های تولید‌کننده سخت‌افزار از سیستم عامل اندروید گوگل به ایجاد رابطه پایداری تبدیل شد، به‌خصوص پس از آنکه گوگل تصمیم گرفت خود نیز با کمک برخی از این شرکت‌ها به تولید محصول سخت‌افزاری اقدام کند. اچ‌تی‌سی بیش از یک دهه است که مشتاقانه رابطه‌ای نزدیک در تولید محصول با گوگل برقرار کرده و حالا به نظر می‌رسد این شرکت با فروش بخش مهمی از بدنه سخت‌افزاری خود به گوگل به پایان راه رسیده است. اچ‌تی‌سی تایوانی همواره تلاش داشت در این مدت با تولید محصولات باکیفیت در جمع بزرگان باشد و برخی از محصولاتش در بعضی رده‌ها از جمله موبایل به جایگاه‌های قابل ملاحظه‌ای و هم از نظر دیزاین هم از نظر کیفیت رسید. حالا اما در پایان راه این شرکت قصد داریم برخی از مشهورترین محصولات این برند را دوباره معرفی کنیم.

HTC-Universal

در سال ۲۰۰۵ اچ‌تی‌سی این موبایل مبتنی بر ویندوز موبایل ۵ را ساخت وعرضه کرد. زمانی که هنوز بازار موبایل خیلی بزرگ نشده بود. این محصول زمانی عرضه شد که تازه گوگل تصمیم به خرید اندروید گرفت و نوکیا هنوز بزرگ‌ترین فروشنده بازار موبایل به شمار می‌رفت. HTC-Universal در چنین فضایی وارد عرصه شد در حالی که با چهره PDA ( دستیار شخصی دیجیتالی که در اوایل سال ۲۰۰۰ در فضای تکنولوژی مشهور شد) مانند خود توجه قابل‌توجهی را جلب کرد. جالب است بدانید دوربین این دستگاه ۳/ ۱ مگاپیکسل بود.

Touch

در سال 2007 چند هفته قبل از آنکه اپل نخستین آی‌فون خود را به بازار عرضه کند اچ‌تی‌سی موبایل « تاچ» را عرضه کرد. دستگاهی که هم مجهز به صفحه نمایش لمسی بود و هم استایلوس ( قلم) را پشتیبانی می‌کرد. این محصول کوچک اما به دنبال عرضه آی‌فون عملا از دیده‌ها حذف شد.

(G1 ( AKA Dream

G۱ اولین هندست اندرویدی واقعی بود که در سال ۲۰۰۸ به بازار عرضه شد. در آن زمان اندروید پاسخ احتمالی به iOS به شمار می‌آمد و سرمایه‌گذاری شرکت‌ها روی آن نوعی ریسک محسوب می‌شد اما واقعیت این بود که شرکت‌های سازنده موبایل - به جز نوکیا که سرخوشانه و بدون توجه به تغییر فضای تکنولوژی به سمت سقوط پیش می‌رفت - چاره‌ نرم‌افزاری دیگری برای رقابت نداشتند. کیبورد فیزیکی این دستگاه در زیر صفحه نمایش آن پنهان شده بود ( برند I-MATE با ویندوز فون نیز محصول مشابهی داشت) و پنج دکمه نیز در کناره‌های دستگاه قرار داشت. ارائه چنین محصول نسبتا پیچیده‌ای از اچ‌تی‌سی نشان دهنده ریسک‌پذیری این شرکت است چراکه در آن زمان چنین محصولی در بازار موبایل شبیه یک اسباب بازی جالب برای عاشقان گجت به‌شمار می‌رفت.

Evo ۴G

امروزه با داشتن فبلت‌های 6 اینچی مثل سری گلکسی نوت داشتن یک گوشی 4/ 3 اینچی چندان هیجانی ایجاد نمی‌کند اما در سال 2010 این گوشی یکی از بزرگ‌ترین صفحات نمایش را داشت. امروزه اما اچ‌تی‌سی Evo 4G به نوعی پدربزرگ گوشی‌های با صفحه نمایش بزرگ به شمار می‌آید. در همان زمان مصرف باتری زیاد از نقطه ضعف‌های گوشی با صفحه نمایش بزرگ به حساب می‌آمد.

Nexus One

سال ۲۰۱۰ برای اچ‌تی‌سی سال خوبی محسوب می‌شد به این دلیل که گوگل برای ساخت سری نکسوس - محصولی که گوگل تمام سخت‌افزار آن را نیز خود طراحی می‌کرد و فقط ساخت آن را به شرکت دیگری می‌سپرد - به این شرکت روی آورد. اما نکسوس وان نتوانست گوشی موفقی باشد به‌خصوص که صفحه نمایش OLED آن به تدریج جای خود را به LCD داد و این شرکت برای تامین این دستگاه به میزان مورد درخواست بازار با مشکل مواجه شد.

۸X

در سال 2012 اچ‌تی‌سی این گوشی را ساخت. این شرکت همچنان به دنبال این بود که خود را صرفا به اندروید محدود نکند به همین دلیل به سراغ دیگر امکان نرم‌افزاری بازار یعنی ایکس 8 رفت اما مایکروسافت خود در آن زمان به فکر خرید نوکیا و ساخت گوشی ویندوزی بود بنابراین اچ‌تی‌سی باید هم از مایکروسافت استفاده می‌کرد و هم با آن رقابت. ایکس 8 گوشی خوبی بود که در زمان نامناسب و در جای نامناسبی عرضه شد.

One

بعد از آنکه چند سالی اچ‌تی‌سی تحت حاکمیت دیزاین اپل و سامسونگ در بازار موبایل قرار داشت با گوشی و آن ناگهان یک مزه جدید را به بازار موبایل تزریق کرد. یک موبایل خاص و محکم که از آلومینیوم ساخته شده بود و صفحه نمایش ۷/ ۴اینچی با کیفیت ۱۰۸۰ داشت که در آن زمان از نظر تعداد پیکسل از صفحه نمایش رتینای اپل هم با کیفیت تر بود. در جلو اسپیکر استریو نقطه قوت این گوشی بود اما استفاده از تکنولوژی اولتراپیکسل که اچ‌تی‌سی معتقد بود کیفیت بهتری نسبت به مگاپیکسل دارد نقطه ضعف گوشی به شمار آمد؛ چراکه این تکنولوژی بعدا عملا توسط خود اچ‌تی‌سی هم دنبال نشد. وان و گوشی بعدی One m۸ بهترین گوشی‌های اچ‌تی‌سی و جزو جواهرات جهان اندروید به شمار می‌آیند. گوشی‌هایی که با دیزاین ظریف خود نام اچ‌تی‌سی را در کنار بزرگان این عرصه قرار دادند.

RE

این گجت قرار بود یک دوربین اکشن باشد که در سال 2014 مسیر جدیدی را با عنوان ACTION CAMERA در فضای تکنولوژی ایجاد کند. رقیبی برای GOPRO اما در مدلی غیر حرفه‌ای. قرار بود این دستگاه شما را از اینکه گوشی همراه را بیرون بیاورید واز خود سلفی بگیرید بی نیاز کند. محصول ضدآب که به وسیله یک اپلیکیشن به موبایل متصل می‌شد و فقط یک دکمه داشت و البته هیچ‌کس آن را نخرید! چرا این محصول موفق نشد؟ دلایل آن می‌تواند مختلف باشد؛ از جمله اینکه مردم علاقه‌ای به یک دوربین اضافه که کار دوربین موبایل را انجام دهد ندارند یا اینکه کیفیت عکس‌های آن چندان قابل قبول نبود یا...

10

گوشی ۱۰ در سال ۲۰۱۶ عرضه شد و مشخصات خیلی خوبی هم داشت. از جمله دوربین خوب، باتری و صفحه نمایش با قابلیت و بدنه بسیار محکم آلومینیومی. با این حال این گوشی موفقیتی کسب نکرد. چرا؟ کسی نمی‌داند.

VIVE

در سال 2016 به دنبال ناکامی‌های متعدد اچ‌تی‌سی قدم به عرصه جدیدی گذاشت. هدست واقعیت مجازی این شرکت در شرایطی عرضه شد که چند رقیب در بازار حضور داشتند. با قیمتی بالاتر از هدست‌های دیگر بازار کسی شانسی برای اچ‌تی‌سی متصور نبود و همه فکر می‌کردند این شرکت عملا با این هدست به پایان خود رسیده اما برخلاف انتظار فروش این هدست بسیار خوب بود و هنوز هم این شرکت بابت فروش این هدست سود قابل‌توجهی در بازار می‌برد.

U11

گوشی بسیار خوبی که اچ‌تی‌سی امسال عرضه کرد در واقع نغمه پایانی این شرکت بود. با وجود دستگاه‌های با کیفیتی که این شرکت در طول مدت فعالیتش عرضه کرد موفقیت کمی کسب کرد و این نشان دهنده این است که فاکتورهای موفقیت در بازار ورای یک محصول خوب است.