اینترنت پرسرعت در ایستگاه فضایی بینالمللی
آیتی ایران: ناسا اعلام کرد به کمک یک پروتکل جدید ارتباطی به نام Delay/ Disruption Tolerant Network در ایستگاه فضایی بینالمللی میتواند دسترسی به اینترنت پرسرعت را در کل منظومه شمسی بهزودی عملی کند. تکنولوژی DTN جدید قرار است بعد از تکمیل شدن با بالا بردن سرعت تبادل اطلاعات، دسترسی به اینترنت را در کل منظومه شمسی برقرار سازد.
عملکرد اینترنت در فضا درست مانند روی زمین است، برای ارتباط با ماهوارههای روی زمین، ایستگاه بینالمللی فضایی، مریخ نوردها و کاوشگرهای دیگر سیارات همچنان به پروتکل TCP/ IP نیاز خواهد بود.
آیتی ایران: ناسا اعلام کرد به کمک یک پروتکل جدید ارتباطی به نام Delay/ Disruption Tolerant Network در ایستگاه فضایی بینالمللی میتواند دسترسی به اینترنت پرسرعت را در کل منظومه شمسی بهزودی عملی کند. تکنولوژی DTN جدید قرار است بعد از تکمیل شدن با بالا بردن سرعت تبادل اطلاعات، دسترسی به اینترنت را در کل منظومه شمسی برقرار سازد.
عملکرد اینترنت در فضا درست مانند روی زمین است، برای ارتباط با ماهوارههای روی زمین، ایستگاه بینالمللی فضایی، مریخ نوردها و کاوشگرهای دیگر سیارات همچنان به پروتکل TCP/ IP نیاز خواهد بود. با این وجود از آنجا اطلاعات به روی زمین بدون اتلاف وقت و از طریق فیبرهای نوری منتقل میشود، مشکلی در استفاده از این پروتکل قدیمی اینترنت وجود ندارند، اما در فضا این اطلاعات مسیر بسیار طولانیتری را باید طی کنند و از ماهوارههای فراوانی بگذرد که مشکل اصلی همینجا پیش میآید.
اگر یک خرده سیارک با ماهواره ارتباطی برخورد کند یا نور خورشید مانع انتقال قسمتی از اطلاعات شود چه؟ مسلما اختلال و قطعی در ارتباطات فضایی امری عادی است و سیستم TCP/ IP امروز آنچنان پیشرفته نیست که جواب این مشکل را به راحتی بدهد.
در واقع TCP/ IP زمانی میتواند اطلاعات را از فرستنده به گیرنده انتقال دهد که ارتباط بین این دو کامل برقرار باشد که این برقراری ارتباط میتواند بهدلیل عبور از لابهلای چندین ماهواره و گذر از چندین سیاره امری پیچیده شود. به همین دلیل حدود ۱۵ سال پیش ناسا یک نوع جدید از پروتکل را ایجاد کرد که آن را مجموعه پروتکل (Protocol Bundle) نامید. این مجموعه پروتکل توانایی تحمل اختلالات ارتباطی بالا و همچنین امکان برقراری ارتباطی بالایی را دارد.
این مجموعه پروتکل از شیوهای جدید استفاده میکند که از آن بهعنوان «ذخیره و ارسال» نام میبرند که برخلاف TCP/ IP، به اطلاعات اجازه میدهد تا به صورت بستههای مجزا به مقصد ارسال شوند. به این گونه که در این نوع ارسال، فرستنده همه اطلاعات را یک جا نمیفرستد و به صورت دستههای مجزا به سمت مقصد ارسال میکند. ناسا به آرامی در حال کارگزاری این پروتکل و تکنولوژی جدید در بسیاری از کاوشگرها و ماهوارههای فضایی است و همچنین از چند نمایندگی بینالمللی تحقیقاتی مانندInternet Research Task Force وinternet Engineering Task Force درخواست کرده است که با بهرهگیری و آزمایش این تکنولوژی، ناسا را در اجرای این طرح منحصربهفرد یاری کنند.
ارسال نظر