«دنیای‌اقتصاد» بررسی کرد
جوراب دیگر یک پوشاک ارزان نیست
جوراب هم از افزایش قیمت جا نماند
در میان انواع پوشاک، جوراب‌ها سهم بزرگی از تولید و فروش دارند. هر فردی برای خود چند جفت جوراب دارد تا به تناوب از آنها استفاده کند، بنابراین به‌نظر می‌رسد بازار فروش جوراب دست‌کم مناسب‌تر از سایر پوشاک باشد اما قیمت فروش این کالا نیز در ماه‌های اخیر چنان نوسان داشته که وضعیت خرید را برای خانواده‌ها سخت‌تر از گذشته کرده است.
پیش از این به دلیل ارزان‌بودن جوراب، در بسیاری از موارد این شوخی باب بود که این کالا مخصوص هدیه روز پدر است، اما به‌نظر می‌رسد حالا ورق برگشته و این کالا نیز در مواردی حتی لاکچری نیز شده است.
اگر این روزها گذر شما به دست‌فروش‌های خیابانی افتاده باشد، متوجه خواهید شد که کف فروش جوراب‌های معمولی به هر جفت ۲۰ تا ۶۰هزار‌تومان رسیده است. البته در جاهای دیگر مثل مترو دست‌فروش‌هایی هستند که ۳ جفت جوراب مردانه را ۳۰ تا ۵۰هزار‌تومان هم می‌فروشند، اما با خرید آنها متوجه خواهید شد که نازل‌ترین کیفیت را دارند و شاید در بهترین حالت ۳ماه بیشتر برای شما کار نکنند، بنابراین احتمالا در مرحله بعد به فکر خرید جوراب‌های باکیفیت بهتر خواهید بود، اما برای خرید جوراب‌های باکیفیت‌تر به قیمت‌هایی می‌رسید که شاید شما را متعجب کند.
به‌عنوان مثال برای خرید مجموعه ۲ عددی جوراب زنانه پاوین مدل گوش‌دار باید ۸۰هزار‌تومان پرداخت کنید یا در همین مدل‌های زنانه بسته ۳عددی پالوته وجود دارند که برای خرید آنها باید ۲۰۰هزار‌تومان هزینه کنید. در قسمت آقایان نیز مجموعه ۲ عددی جوراب پالوته با قیمت ۱۳۰هزار و مجموعه ۳ عددی جوراب پسرانه رادان با قیمت ۱۱۰هزار‌تومان فروخته می‌شوند.
جوراب‌های لاکچری
اما با جست‌وجوی بیشتردر بازار، با جوراب‌های لاکچری هم روبه‌رو خواهید شد. برای مثال نرخ جورابی که از یک برند ترک است ۴۱۲هزار‌تومان است! اما در سایت‌‌‌‌‌‌‌‌های اینترنتی داخلی حتی جوراب‌های دیگر خارجی نیز موجود است که قیمت هر جفت آنها به ۶۰۰هزار‌تومان نیز می‌رسد. در این شرایط حتی اگر هزینه گمرک و سود فروشنده را هم حساب کنیم چنین نرخ‌هایی به‌شدت عجیب به‌نظر می‌رسد.
دلایل افزایش قیمت
رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان کالای کشباف و جوراب تهران می‌گوید هزینه‌های تحمیلی به تولیدکننده باعث افزایش قیمت تولید داخل شده است. سیدعلی‌اصغر بهبهانی در این‌خصوص گفت: «یک‌سوم از هزینه‌هایی تولید کالای کشباف در ایران هزینه‌های تحمیل شده بر تولیدکننده است. مشکلات هزینه‌های جانبی بر تولید مانند مالیات ارزش‌افزوده، سود تاجر، حمل‌ونقل، مخارج مرتبط با ثبت‌سفارش و غیره همگی موجب‌شده تولیدکننده نتواند با خیالی آسوده به تولید بپردازد؛ ضمن اینکه تولیدکننده در ایران باید از هزاران مسیر سخت و پر پیچ و خم عبور کند تا بتواند کالای خود را به بازار روانه سازد.»
وی در ادامه گفت: «تلاش برای تامین نخ موردنیاز از دغدغه‌هایی است که متاسفانه دائم با صنف همراه است. زمان طولانی به انتظار باز‌شدن درهای ورود نخ از ازبکستان بودیم که به شکر خدا و تلاش تولیدکنندگان و اقدامات دفتر نساجی وزارت صمت توانستیم از این کشور به مقدار محدود نخ موردنیاز را تامین کنیم. هزینه‌های صرف‌شده در این مسیر حبابی را در قیمت محصول نهایی ایجاد می‌کند و انتظار برای تایید ثبت‌سفارش از جمله این معضلات است.»
بهبهانی ادامه داد: «تاجر یک‌ماه باید منتظر بماند تا ارز موردنیازش تایید شود. امروزه بر اساس کارشناسی اتحادیه هر یک کیلو نخ با قیمت ۱۸۶هزار و ۷۰۰تومان به‌دست بافنده می‌رسد که یک‌سوم این مبلغ با درایت و مدیریت مسوولان می‌تواند کاملا حذف شود. این فاصله قیمت، فرصتی را برای تاجر و تولیدکننده خارجی فراهم می‌کند؛ چراکه دولت می‌تواند یک‌سوم از مخارجی که به ما تحمیل می‌شود و بالغ بر ۶۰هزار‌تومان است را تامین کند تا قیمت تولیدات داخلی برابر قیمت کالای خارجی شود.» رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان کالای کشباف و جوراب تهران تصریح کرد: «تولیدکنندگان در ایران هرچه می‌کوشند تا هزینه‌ها را کاهش دهند، متاسفانه با سبقت تولیدکننده خارجی به دلیل ارائه تسهیلات دولت‌ها به تولیدکنندگان؛ کاری از پیش نمی‌برند. با این حال با سود بسیار اندک از آنجا که عاشق کارشان هستند مشغول به‌کارند.»
بهبهانی در پایان با اشاره به تولید نخ در کشورگفت: «میزان تولید داخلی نخ تنها می‌تواند ۳۰درصد از نیازمان را تامین کند و ما ناچار هستیم ۷۰درصد دیگر را از واردات تامین کنیم. دولت باید به تولیدکنندگان ارزش و بها بدهد. ارائه تسهیلات کمترین تقاضا و خواسته از سوی تولیدکننده است. اگر کشوری با رونق اقتصادی بالا می‌خواهیم باید تولید را قوی کنیم.»
