هیچ حبابی در بازار مصالح نیست
البته در سایر کشورها نیز این صنعت اهمیت خاص خودش را دارد اما در ایران پایین‌بودن عمر ساختمان‌ها و عدم‌تناسب بین رشد جمعیت و ساخت مسکن باعث‌شده که هر سال رقم قابل‌توجهی نیاز به خانه تلنبار شود. مطابق آمار رسمی منتشر‌شده اکنون ۱۱میلیون تقاضای مسکن تلنبار شده داریم که اگر در ۱۰ سال آینده میزان تولید را به ۱۰برابر برسانیم، می‌توانیم به نقطه سر‌به‌سر در تولید مسکن برسیم، در وضعیت فعلی ما سالانه نیاز به ۵/ ۱میلیون واحد مسکونی داریم، این در حالی است که در چند سال اخیر ۳۰۰ تا ۳۵۰ هزار دستگاه واحد مسکونی تولید کرده‌ایم. متاسفانه مسکن جزو اولویت‌های این دولت نبود در صورتی‌که با تحریک این بازار و بالا بردن قدرت خرید می‌توانستیم شاهد تحرک و پویایی در اقتصاد کلان کشور باشیم. این صنعت کمترین آسیب را از تحریم‌ها دید به‌طوری‌که ۹۵ درصد نیاز ما به مصالح در داخل کشور تولید می‌شود و بسیاری از آنها را می‌توانیم صادر کنیم هرچند در این بخش هم تحریم توانسته مشکل‌آفرین باشد و در برگشت پول به مشکل بخوریم. در سال ۹۹ که شاهد جهش قیمت‌ها در تمامی بخش‌ها بودیم در بازار مصالح ساختمانی نیز تحولاتی رخ داد اما نکته حائز‌اهمیت این است که این بازار هیچ حبابی نداشت و قیمت‌های امروز مصالح از سیمان گرفته تا میلگرد و آهن همگی واقعی هستند.
این را باید در نظر داشت که ما شاهد رکود‌تورمی وحشتناکی در این حوزه هستیم؛ در آذر‌ماه معاملات مسکن یک‌چهارم سال گذشته بود که این امر بی‌سابقه است. با این وضعیت تمام افراد موثر در زنجیره تولید و فروش مصالح سعی دارند با حداقل سود به فعالیت خود ادامه دهند تا همین اندک تحرکی که در بازار هست از بین نرود.
بخشی از افزایش قیمت رخ‌داده در این حوزه ناشی از قیمت ارز بوده، به‌طور مثال در حوزه فلزات ساختمانی هر‌گونه نوسانی در بازار ارز بلافاصله اثر خود را در این حوزه نشان می‌داد، یا زمانی که قیمت‌گذاری دستوری سیمان کنار گذاشته شد تمامی واحدها با قیمت واقعی محصولات خود را به بازار عرضه کردند اما باز‌هم باید تاکید کرد که قیمت‌های امروز به هیچ‌عنوان حباب نیست و با حداقل سود برای مشتری محاسبه می‌شود اما هنوز شاهد رکود هستیم.
