دنیای اقتصاد-برزین جعفرتاش:
بدون سرمایه و سرمایهگذاری توسعه صنعتی ممکن نیست. بنگاهها برای حفظ و ارتقای خود نیازمند سرمایهگذاری و تامین سرمایه در گردش هستند. مشکلات تامین مالی نه تنها توسعه بنگاه را غیرممکن میکند، بلکه عملکرد عادی بنگاه نیز مختلف میشود. آلیس امسدن، اقتصاددان توسعه با بررسی مساله تامین مالی در کشورهای صنعتی موفق و کشورهای کمتر موفق (سایرین) تاکید میکند که مشکل در بسیاری از موارد نه کمبود سرمایه که خجالتی بودن سرمایه بود. به عبارت دیگر به علت شرایط نامناسب اقتصادی، تمایلی برای سرمایهگذاری وجود نداشت و مردم ترجیح میدادند پولهای خود را صرف بخشهای غیرتولیدی، عمدتا بازرگانی و قرض دادن کنند. هنر سیاستگذاری اقتصادی این است که نظام انگیزشی اقتصاد را بهگونهای تغییر دهد که مردم انگیزه سرمایهگذاری در فعالیتهای مولد را پیدا کنند. مطالعات تاریخی در اکثر موارد نشان میدهد که پول و سرمایه کافی در کشورهای عقبمانده وجود داشت؛ ولی مشکل اصلی شرایطی بود که انگیزه لازم برای سرمایهگذاری منوط به عدم انگیزه برای سرمایهگذاری در کارهای مولد بود.
ویلیام استرلی، نویسنده کتاب «جست و جوی گریزان برای رشد» و از اقتصاددانانی است که روی توسعه کار میکند. او اعتقاد دارد تاثیر شانس قرارگیری در یک اقلیم و جغرافیای مناسب بیشتر از سیاستهای اقتصادی بر توسعه اثر دارد. او در مقالهای با عنوان «سیاست خوب یا شانس خوب؟» به همین مساله میپردازد. ما در این نوشتار قصد بررسی یکی از مقالات مهم او را داریم. او در این مقاله ضمن نشان دادن اثر ناچیز سیاستگذاری بر توسعه، نشان میدهد که تاثیر جغرافیا، محیط بیماری و نوع محصولات زراعی چگونه از کانال نهادها و اقتصاد سیاسی بر توسعه اثر دارد.