دنیای اقتصاد -فرداد گوران:
معرفی دوربین کداک شماره۱ در سال۱۸۸۸، مهمترین رویداد در تاریخ عکاسی آماتور محسوب میشود؛ کداک این دوربین جمعوجور که ویژگی جادوییاش چشم هر بینندهای را خیره میکرد و او را به سمت ثبت رویاها و خاطرهها میبرد. در واقع از طریق کداک بود که عکاسی آماتور و ثبت زندگی روزمره مردم ممکن شد. فضای غالب در عصر آغازین ابداع و تکوین صنعت عکاسی، نشانگری پرتره و منظره به واسطه دوربینهای استودیویی و گرانقیمت بود. کداک فاصله مردم و تاریکخانه را از میان برداشت و به همگان امکان داد که به دست خود هر عکسی میخواهند بگیرند و آن را در لابراتوار ظاهر کنند. این آغاز دورهای بود که عکاسی عمومی شکل گرفت و زندگی روزمره مردم در قاب نشست. کداک، اختراع و دستاورد جورج ایستمن (۱۹۳۲- ۱۸۵۴)، کارمند بازنشسته یک بانک در نیویورک بود.
ارنست هولتزر، مهندس آلمانی بود که با ماموریت راهاندازی خطوط تلگراف در ایران و آموزش شاگردان مدرسه دارالفنون وارد تهران شد؛ اما در اصفهان ماند و نام خود را بهعنوان یکی از پیشگامان عکاسی در ایران ثبت کرد.
از چارلتون واتکینز میتوان بهعنوان اولین عکاس صنعتی نام برد. او در سال۱۸۲۹ در نیویورک متولد شد و قبل از عکاسی به ماهیگیری مشغول بود. واتکینز مانند اکثر جوانان آن دوران به امید یافتن طلا راهی سانفرانسیسکو شد؛ ولی شرایط باب میلش پیش نرفت و همه داراییاش را در زمینلرزه سال۱۹۰۶ از دست داد.
صنعتى شدن از طریق انتقال تکنولوژى، به ایجاد طبقه ممتاز شهرى و مسائل اجتماعى فراوانى انجامید. «طبقه متوسط» و شهرنشین، رکن و پایه مهمى براى دولت نوپاى پهلوى بود و شکل دادن، توسعه و اعتباردادن به این طبقه، بقاى نظام پهلوى را تمدید مىکرد؛ طبقهاى که حاصل تغییر از «حکومت خودکامه» به «حکومت مشروطه» و سپس «حکومت مطلقه» پهلوى و استقرار دولت جدید بود.
نخستین عکاسخانه عمومی ایران به دستور ناصرالدینشاه و به سرپرستی عباسعلیبیک (از شاگردان آقارضا عکاسباشی) فروردینماه۱۲۴۸ خورشیدی در خیابان جباخانه تهران تاسیس شد. طی دهه۱۲۴۰ آموزش عکاسی در مدرسه دارالفنون توسط فرانسیس کارلهیان به رشد عکاسی عمومی کمک کرد.