لایحه تاسیس «بانک ملی» به مجلس رفت

نهم دی‌ماه ۱۳۰۵ جمعی از نمایندگان رئوس لایحه «تاسیس بانک ملی» را که به مجلس شورای ملی تقدیم شده بود، مورد مطالعه و بررسی قرار دادند. رئوس لایحه تاسیس بانک ملی به این شرح به مجلس داده شده بود: به دولت اجازه داده می‌شود برای پیشرفت تجارت، فلاحت، زراعت و صناعت، بانکی موسوم به بانک ملی ایران تاسیس نماید که مرکزش در طهران و شعب آن تدریجا در ایالات و ولایات دائر خواهد شد. سرمایه اصلی این بانک پانزده میلیون تومان خواهد بود و برای اینکه سرمایه ابتدایی جهت شروع به کارهای بانک تهیه شود دولت مجاز است در مقابل عواید معمولی، مساعده‌هایی که مبلغ آن از ۵ میلیون تومان بیشتر نباشد، از وجوه ودایع خود (به استثنای وجوه انحصار قند و شکر و چای) دریافت دارد.

نهم دی‌ماه ۱۳۰۵ جمعی از نمایندگان رئوس لایحه «تاسیس بانک ملی» را که به مجلس شورای ملی تقدیم شده بود، مورد مطالعه و بررسی قرار دادند. رئوس لایحه تاسیس بانک ملی به این شرح به مجلس داده شده بود: به دولت اجازه داده می‌شود برای پیشرفت تجارت، فلاحت، زراعت و صناعت، بانکی موسوم به بانک ملی ایران تاسیس نماید که مرکزش در طهران و شعب آن تدریجا در ایالات و ولایات دائر خواهد شد. سرمایه اصلی این بانک پانزده میلیون تومان خواهد بود و برای اینکه سرمایه ابتدایی جهت شروع به کارهای بانک تهیه شود دولت مجاز است در مقابل عواید معمولی، مساعده‌هایی که مبلغ آن از ۵ میلیون تومان بیشتر نباشد، از وجوه ودایع خود (به استثنای وجوه انحصار قند و شکر و چای) دریافت دارد. محل تهیه وجه برای سرمایه اصلی بانک، وجوه حاصله از فروش جواهرات دولتی و خالصجات که لوایح آن تقدیم مجلس شورای ملی شده است، خواهد بود. بانک ملی از قرض یا مساعده دادن به دولت یا وزارتخانه‌ها و یا ادارات و دوائر دولتی و بَلَدی، بدون تصویب مجلس شورای ملی ممنوع خواهد بود و برای اداره کردن بانک، یک نفر متخصص مجرب و فنی استخدام خواهد شد و بانک می‌تواند وجوه مختصر را که مبلغ آن کمتر از یک قران نباشد از هرکس قبول نموده و رسید بدهد.