گروه تاریخ و اقتصاد: کفش‌های شاهان هخامنشی در تخت‌جمشید قرمز رنگ بوده در حالی که کماندارانی که در معماری‌های‌ خشتی لعابی شوش دیده می‌شوند، کفش‌هایی زرد رنگ به پا دارند، چکمه‌های جلو بسته که لبه‌ای ممتاز با لبه‌های دیگر داشته‌اند و گاه رو به زانو برگشته‌اند. برای استفاده ماهیگیران و ساکنان نواحی آبخیز بوده است. موبدانی که در لوحه‌های گنجینه جیحون و آتشکده «کاپادوکیه» تصویر شده‌اند. چکمه‌هایی بلند با زیره‌ای ضخیم و پاشنه‌ای به نسبت بلند پوشیده‌اند، پاشنه کفش در زمان مادها گاه از داخل کفش کار گذاشته می‌شد. در نقش برجسته‌ها قوس پاها بیشتر از آن چیزی است که باید باشد که این امر نشان‌دهنده داشتن پاشنه داخلی در کفش است این ویژگی کم و بیش در کفش‌های هخامنشیان نیز دیده می‌شود، برش‌اضافه‌ای که هخامنشیان در دوخت کفش‌های خود ایجاد کرده‌اند، نه تنها برای زیبایی کفش که برای ایستایی بیشتر کفش روی پا بود.

- منبع: ایرانیکا، و کتاب «تاریخ البسه»

نوشته ترنرویل کاکس