در ۱۵ جولای سال ۱۰۹۹ میلادی صلیبیون پس از چهل روز محاصره اورشلیم، دروازه‌های این شهر را گشودند. این جنگ به دستور پاپ اوربان دوم در ۲۷ نوامبر سال ۱۰۹۵ با هدف اولیه پاسخ به درخواست امپراتور بیزانس، آلکسیوس یکم، آغاز شد. امپراتور آلکسیوس یکم از داوطلبان غربی درخواست کرده بود تا به یاری او بیایند تا حملات ترکان سلجوقی از آناتولی (آسیای صغیر) را دفع کنند؛ اما این هدف فرعی به زودی به یک هدف اصلی تبدیل شد: فتح دوباره شهر اورشلیم. صلیبیون، پس از فتح اورشلیم مردم این شهر را قتل‌عام و آن را غارت کردند. در نتیجه جنگ صلیبی اول، دولت‌های صلیبی کوچک متعددی تشکیل شد که از همه مشهورتر پادشاهی اورشلیم بود.