تولد ژرار دوبرو اقتصاددان

گروه تاریخ و اقتصاد: ژرار دوبرو، اقتصاددان فرانسوی - آمریکایی در چهارم جولای ۱۹۲۱ در شهر کالیه فرانسه به دنیا آمد. او در سال ۱۹۸۳ به خاطر «ارائه روش تحلیل ترکیبی جدید از نظریه اقتصادی و دقت‌نظر در تنظیم نظریه تعادل عمومی» موفق به دریافت جایزه نوبل اقتصاد شد. ژرار دوبرو در جوانی به تحصیل ریاضیات پرداخت. او در سال ۱۹۴۶ از دانشگاه پاریس فارغ‌التحصیل شد. دوبرو پس از جنگ جهانی دوم، عضو گروه بورباکی شد که مجمعی از ریاضیدانان جوان فرانسوی بود که به دنبال بازسازی بنیان‌های منطقی ریاضیات بودند. دوبرو در سال ۱۹۴۸ با بورس بنیاد راکفلر به ایالات‌متحده آمریکا رفت.

او در سال ۱۹۴۹ هنگام بازدید از دانشگاه شیکاگو از سوی کمیسیون کاولز به‌عنوان پژوهشگر برای تحقیق در بخش اقتصادی دعوت شد، با توجه به اینکه کمیسیون کاولز برای آن بخش از تحقیقاتی که وی می‌خواست انجام دهد محیط مناسبی بود، بنابراین دعوت را پذیرفت و از سال ۱۹۵۰ به مدت ۱۱ سال در آنجا به فعالیت پرداخت. در سال ۱۹۵۵، این کمیسیون از دانشگاه شیکاگو به ییل منتقل شد. دوبرو در سال ۱۹۶۰ با ترک دانشگاه ییل به دانشگاه کالیفرنیا در برکلی پیوست.

دوبرو در پی تحقیقاتش پیشرفت‌های ریاضی را در نظریه تعادل اقتصادی ایجاد کرد، به‌عنوان مثال چگونه عرضه و تقاضا از طریق قیمت‌ها متعادل می‌شوند. وی با همکاری کنث اَرو در سال ۱۹۵۱، مقاله مشهور «وجود تعادل در اقتصاد رقابتی» را که براساس آن اثبات ریاضی وجود تعادل عمومی با استفاده از روش توپولوژی میسر است، منتشر کرد. این موضوع تا آن زمان در اقتصاد ناشناخته بود. در واقع مقاله ژرار دوبرو بسیاری از جنبه‌های رقابت در دنیای واقعی را روشن ساخته است.

دوبرو ابتدا به‌عنوان استادیار مرکز ملی تحقیقات علمی فعالیت داشت سپس به عضویت بنیاد راکفلر درآمد و به این ترتیب اجازه یافت از دانشگاه‌های متعددی در آمریکا بازدید کند. دوبرو در طول سال‌های ۱۹۶۱-۱۹۶۰ در مرکز مطالعات پیشرفته علوم رفتاری در دانشگاه استنفورد خدمت کرد و بیشترین زمان را به اثبات پیچیدگی‌هایی پرداخت که نتیجه آن در سال ۱۹۶۲ در نظریه عمومی وجود تعادلی اقتصادی ظاهر شد.

وی به همراه هربرت اسکارف نظریه مشهور همگرایی مرکزی- اساسی را در یک اقتصاد تکراری (۱۹۶۳-۱۹۶۲) توسعه داد و ابزاری را برای ابراز نظریه همگرایی‌های اساسی بیشتر فراهم کرد. دوبرو یکی از اولین کسانی بود که آهنگ همگرایی را مشخص کرد.

یکی از بهترین آثار دوبرو کتاب «نظریه ارزش: تحلیل فرضیه تعادل اقتصادی» است که تاثیر بسیاری بر کتاب‌های درسی علم اقتصاد گذاشت.

دوبرو که ریاضیدان و اقتصاددانی در سطح ممتاز است، نزدیک به چهار دهه روی یکی از مهم‌ترین مشکلات پایه‌ای علم اقتصاد، یعنی موازنه قیمت و تولید و مصرف در اقتصادهای آزاد، کار کرد.

از دوبرو مقالات نسبتا اندکی به جای مانده است اما یکی از تحقیقات او بسیار شگفت‌آور است. او به‌طور آزادانه موفق به کشف برهانی برای اثبات قضیه اول و دوم رفاه (۱۹۵۴-۱۹۵۱) شد و با دقت فراوان شرایطی را استخراج کرد که تحت آن، تابع مطلوبیت می‌توانست نشان‌دهنده برتری رجحان باشد. دوبرو به همراه کنث اَرو یکی از اولین دلایل آشکار درخصوص وجود حالت تعادل رقابتی را ارائه کردند. او اولین دلیل مبنی بر محدود بودن تعادل را توسعه بخشید و از این رو چنین تعادلی را منحصر به فرد دانست. او در این پژوهش، ساختاری بدیهی برای بازارهای رقابتی بنا نهاد و با استفاده از روشی جدید، وجود تعادل را تصدیق کرد. محور کار در این مورد، نشان دادن این نکته بود که سیستم قیمتی به نحوی وجود دارد که موجب از بین رفتن اضافه تقاضای کل می‌شود. دوبرو این کار را با اثبات یک نقطه ثابت مشابه قضیه ثابت کاکوتانی نشان داد.

دوبرو در سال ۱۹۶۰ دانشگاه ییل را ترک کرد و به دانشگاه کالیفرنیا در برکلی پیوست. او از سال ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۱ رئیس انجمن اقتصادسنجی بود و در سال ۱۹۷۰ به عضویت «انجمن پیشبرد علم» درآمد. دوبرو در سال ۱۹۷۷ از دانشگاه بن و در سال ۱۹۸۰ از دانشگاه لوزان دکترای افتخاری دریافت کرد. در سال ۱۹۷۶ نیز نشان لوژیون دو نوور به او تعلق گرفت. این اقتصاددان برجسته در سال ۲۰۰۴ در ۸۳ سالگی درگذشت.

منابع:

- ویکی‌پدیا

- «نظریه ارزش تحلیل ریاضی تعادل اقتصادی»، نوشته ژرار دوبرو، ترجمه و نقد مهدی‌رضا درویش‌زاده