گروه تاریخ و اقتصاد: شب هنگام به محلی رسیدیم که به زنجان معروف است و بیشتر قسمت‌های این شهر غیرمسکونی است، اما گویند در گذشته این شهر یکی از بزرگ‌ترین شهرهای ایران بوده است. این شهر در دشتی در میانه دو کوه بلند که لخت و خالی از جنگل هستند قراردارد. ما دیدیم که حصار شهر دیگر قابل تعمیر نیست، اما در داخل حصار هنوز خانه و مساجد بسیاری همچنان استوار و برپا بودند. در خیابان‌های آن نهرهایی می‌گذشت اما همه آنها اینک خشک و بی‌آب هستند. می گویند زنجان در گذشته محل اقامت داریوش و مقر سلطنت او بود که این شهر را برای سکونت خود برگزیده بود و نیز از همین شهر بود که با سپاه خود به جنگ اسکندر بزرگ رفت. در زنجان مردم از ما خوب پذیرایی کردند و آنچه از خوراک نیاز داشتیم مخصوصا میوه‌های خوب و عالی آوردند. و پنج‌شنبه ٢٦ ژوئن تا میان روز به شهر بزرگ سلطانیه رسیدیم و با میران شاه پسر تیمور که منتظر آمدن ما بود دیدار کردیم.

سفرنامه کلاویخو، سفیر پادشاه اسپانیا

قرن چهاردهم میلادی