گروه تاریخ و اقتصاد: راه‌آهن در سه‌شنبه گذشته حرکت کرد... روزی ۱۰ مرتبه حرکت می‌کند به فاصله یک ساعت می‌رود و مراجعت می‌نماید. یک ربع رفتن، یک ربع مراجعت، نیم ساعت توقف در حضرت عبدالعظیم... «راه‌آهن این روزها از کثرت آدم اتاقی را که قرار گذاردند بیست و پنج نفر آدم بنشینند، صد نفر به شماره می‌نشینند. روزی پانصد تومان ششصد تومان عمل می‌کنند... مشتری‌ها به‌طوری فرنگی‌ها را اذیت کرده‌اند... چند نفر مشدی چپق کشیده‌اند و فرنگی آمده که حرفی بزند چند کشیده پی‌درپی خورده است. فرنگی‌ها بسیار تمکین مشدی‌ها شده‌اند... امروز از کثرت جمعیت که در ترن راه‌آهن نشسته بودند، شخصی در بین پیاده شدن زیر آتش خانه افتاد و پای او قطع شد و همان ساعت مرد. مردم شهری و حضرت عبدالعظیمی هجوم عام کرده و در گار(ایستگاه) راه‌آهن جمع شدند... شخصی فرنگی طپانچه کشیده ... شخص کلاه‌دوزی... با گلوله فرنگی به خاک هلاکت افتاد و مردم زیاده از حد جری شده جمع شدند. دست به غارت و آتش زدن هرچه ترن بود و هرچه درو پنجره و صندلی و نیمکت و میز و پرده بود و هرچه پول بود بردند. تمام گار را آتش زدند و فرنگی قاتل را زخم کاری زدند که مشرف به موت است. منبع: روزنامه خاطرات عین‌السلطنه، قهرمان میرزا سالور، ذی‌قعده ۱۳۰۵ (مرداد ۱۲۶۶ خورشیدی)