فروش ایالت لوئیزیانا به 15 میلیون دلار!

در ۱۹ دسامبر سال ۱۸۰۳، قرارداد خرید ایالت لوئیزیانا از دولت فرانسه تکمیل شد. این قرارداد در زمان رهبری ناپلئون در فرانسه و ریاست‌جمهوری توماس جفرسون در ایالات‌متحده آمریکا منعقد شد. طی این قرارداد، فرانسه ۲,۱۴۴,۰۰۰ کیلومتر‌مربع از اراضی متصرفه خود در آمریکای شمالی را به قیمت ۱۵ میلیون دلار! به آمریکا واگذار کرد. فرانسه از سال ۱۶۹۹ تا ۱۷۶۲ کنترل منطقه لوئیزیانا را در دست داشت و بعد اسپانیا تبدیل به نیروی مسلط در این نقطه از آمریکای شمالی شد. در سال ۱۸۰۰، این سرزمین از اسپانیا به فرانسه باز پس داده شد. در سال ۱۸۰۳ پی‌یر ساموئل نومروس، نجیب‌زاده فرانسوی از طرف جفرسون مسوول مذاکره با فرانسه درباره پیشنهاد خرید لوئزیانا شد. او در آن زمان در ایالات‌متحده زندگی می‌کرد و روابط نزدیکی با جفرسون داشت. او در زمان سفر به فرانسه سعی در متقاعد کردن ناپلئون در انجام خواسته جفرسون کرد و او بود که موضوع فروش تمام منطقه لوئیزیانا به آمریکا را برای بار نخست مطرح کرد با این بهانه که این عمل ناپلئون می‌تواند جلوی برخوردهای احتمالی فرانسه و ایالات‌متحده در آمریکای شمالی را بگیرد.

جفرسون مخالف این عقیده بود و فکر می‌کرد که فرانسه حق دارد در لوئیزیانا حضور داشته باشد و همین‌طور می‌اندیشید که رئیس‌جمهور آمریکا قانونا حق بستن چنین قراردادی را ندارد. از سوی دیگر او نمی‌خواست که فرانسه پایگاهی در آمریکای شمالی داشته باشد و احتمال بروز جنگ با فرانسه را در صورت حضور فرانسه در آمریکای شمالی محتمل می‌دید. در این زمان، ناپلئون نیازمند صلح با بریتانیا بود تا بتواند قرارداد سان‌ایلدیفنسو را با شاه اسپانیا برای مراقبت از لوئیزیانا ببندد و در غیر این صورت، لوئیزیانا در برابر هجوم احتمالی بریتانیا یا حتی ایالات‌متحده به منطقه‌ای بی‌دفاع رها‌شده تبدیل می‌شد؛ اما با توجه به اتفاقات اوایل سال ۱۸۰۳ به نظر رسید که رویارویی نظامی فرانسه و بریتانیا اجتناب‌ناپذیر است. به همین دلیل در مارس ۱۸۰۳، خود را برای جنگ با بریتانیا آماده کرد.

پس از آنکه ناپلئون ناتوانی خود را در بازپس‌گیری جزایر سنت دومینیک (هاییتی کنونی) دید، رویای امپراتوری خود در آمریکا را از سر بیرون کرد و چون درآمد فرانسه ازطریق شکر جزایر دومینیک محدود شد، ناپلئون به این نتیجه رسید که لوئیزیانا دیگر ارزش زیادی برای فرانسه نخواهد داشت. از سوی دیگر اسپانیا هم هنوز به‌طور کلی لوئیزیانا را به فرانسه باز‌نگردانده بود و جنگ میان فرانسه و بریتانیا هم غیرقابل‌اجتناب بود. به همین دلیل ناپلئون با دیدن این وضعیت به این نتیجه رسید که برای آنکه این سرزمین را از چنگ اسپانیا هم خارج کند، به تنها پیشنهاد برای فروش این سرزمین که چندان هم به او تعلق نداشت، پاسخ مثبت دهد. او تصمیم گرفت که کل این سرزمین را به صورت یکپارچه به آمریکا بفروشد. هرچند که وزیر امور خارجه فرانسه با این عمل مخالف بود، اما ناپلئون به گوش او رساند که در فروش کل این سرزمین به ایالات‌متحده اصرار دارد و این باعث شد که وزیر خزانه‌داری فرانسه در تاریخ یازدهم آوریل ۱۸۰۳، پیشنهاد ۱۵ میلیون دلاری فرانسه را برای واگذاری زمین‌های مورد ادعای خود در آمریکا به لیوینگستون نماینده ایالات‌متحده ارائه کند. نمایندگان آمریکا خود را برای پرداخت حداکثر ۱۰ میلیون دلار برای خرید نیواورلئان آماده کرده بودند؛ اما نمی‌توانستند نسبت به پیشنهاد ناپلئون برای واگذاری سرزمین‌های وسیعی به قیمت ۱۵ میلیون دلار بی‌تفاوت باشند.از طرف دیگر بناپارت نیز به قول خودش یک منطقه کنترل‌ناپذیر در ینگه دنیا را تبدیل به پول کرد!