رشد جمعیت بهدنبال انقلاب صنعتی
آمارها نشان میدهد در سال۱۸۰۰ میلادی تنها ۳ درصد از کل جمعیت کره زمین در شهرها زندگی میکردند و مابقی به کار کشاورزی و دامپروری در روستاها مشغول بودند؛ اما در اوایل قرن بیستم میلادی ساکنان شهرها به ۵۰درصد کل جمعیت کرهزمین افزایش یافتند.
همچنین توسعه بهداشت و درمان سبب شد تا امید به زندگی در کشورهای مختلف رشد کند. در سالهای ۱۸۰۰ میلادی تا ۱۸۲۰میلادی امید به زندگی در اغلب کشورهای اروپایی و آمریکا برابر با ۳۵سال بود؛ ولی در سال۱۸۵۰ امید به زندگی به ۴۹سال افزایش یافت و به تدریج رشد کرد. همچنین رشد اقتصادی کشورها بهدلیل استفاده از تجهیزات بهتر و ارتقای راندمان کاری سبب شد تا بر حجم سرمایههای مازاد در کشورها اضافه شود و سرمایهگذاری در پروژههای تحقیق و توسعه افزایش یابد. از طرفی رشد سرمایهها در دولتهای غربی سبب شد تا بر نرخ دستمزدهای کارگران شهرنشین اضافه شود و به دنبال آن استانداردهای زندگی آنها هم ارتقا یابد. همین تحولات بود که اقتصاد دنیا را در مسیر تازهای قرار داد و جوامع پر مصرف امروزی را ایجاد کرد.
ترجمه: مونا مشهدیرجبی
منبع: روزنامه والاستریت ژورنال