مالک‌الرقاب این قسمت دنیا!
«شاه می‌خواست مقامی داشته باشد که بتواند بگوید من مالک‌الرقاب این قسمت دنیا هستم؛ من کسی هستم که کی و کی و کی و کی پشت سر من هستند و به من اتکا می‌کنند و به وجود من احتیاج دارند. این چه ارزشی برای ایران دارد؟! آیا بهتر نبود به جای خرید اسلحه، از تمام پول نفت که به سالی ۲۳ میلیارد می‌رسید، سالی ۱۰میلیارد خرج ایران کرده بود؟
اگر چنین می‌شد من معتقدم این اوضاع هیچ‌وقت برای ایران پیش نمی‌آمد. این اوضاع پیش آمد؛ چون مردم می‌دیدند تمام این کارها جنبه شخصی دارد. شاه قشون را برای خودش می‌دانست، پول نفت را برای خودش می‌دانست. من بارها به گوش خود شنیدم یا در تلویزیون دیدم که محمدرضا پهلوی می‌گفت: من، پول من، نفت من، عایدات من؛ او اینها را اصلا عایدات مردم نمی‌دانست.»
ابوالحسن ابتهاج، گفت‌وگو با تاریخ شفاهی
دانشگاه هاروارد، نوار شماره ۸، صفحات ۱۳و۱۴
