روحاله حاتمی :
کای چانگ (Cai Chang) سیاستمدار و فعال حقوق زنان چینی و نخستین رئیس «فدراسیون زنان سراسر چین»-یک سازمان مرتبط با حقوق زنان-بود. کای چانگ در ۱۴ می۱۹۰۰ در یک خانواده متوسط رو به پایین بهدنیا آمد. مادرش همسر خود را ترک کرد و با فروش داراییهایش به فرزندانش امکان تحصیل داد. کای شدیدا به آموزش زنان باور داشت، شدیدا مخالف ازدواج بود و با خود عهد کرده بود که همواره مجرد بماند. مادرش نیز از این ایده وی حمایت میکرد. کای تا ۱۹۱۶ در دبیرستان دختران ژونان در چانگشا تحصیل میکرد و در زمستان ۱۸-۱۹۱۷ وی یکی از نخستین زنان چینی بود که به «انجمن نوین مطالعات خلق» پیوست؛ یک برنامه کاری آموزشی که از سوی مائوتسه تونگ و برادر کای، کای هیشن تاسیس شده بود. این گروه از زنان حمایت میکرد تا گروههای خودیاری تشکیل دهند و در امور سیاسی فعالیت کنند. کای همراه با مادر، برادر و همسر آینده برادرش راهی اروپا شد و در آنجا بهعنوان کارگر کارخانه شروع بهکار کرد. وی در اروپا همراه با سایر پژوهشگران سوسیالیست و فمینیستچینی به مطالعه در باب آنارشیسم، مارکسیسم و لنینیسم پرداخت. کای در ۱۹۲۲ با لی فوچون که کمونیستی برجسته بود ازدواج کرد.
کای در ۱۹۲۱ به چین بازگشت و در آنجا معلم تربیتبدنی شد. او چهار سال در مدرسه دخترانه ژونان تدریس میکرد؛ جاییکه پیشتر خود در آنجا درس خوانده بود. در این زمان وی به حزب کمونیست چین پیوست.
کای در ۱۹۲۵ شغل معلمی را رها کرد و به بخش مرکزی زنان در حزب ملیگرا پیوست. دو سال بعد وارد «کمیته مرکزی زنان» شد. با کمک وی «قرار قضایی ازدواج ۱۹۳۰» صادر شد که بر اساس آن «انتخاب آزادانه باید اصل بنیادی هر ازدواجی باشد.» او در نگارش «قانون اساسی موقت سال ۱۹۳۱» نیز نقش داشت. کای پس از ۱۹۴۹ و با رهبری «فدراسیون زنان سراسر چین» در جمهوری خلق چین چهرهای سرشناس شد. از جمله کارهای وی در این بنیاد ایجاد یک راهبرد برای کمک به زنان ممتاز و برجسته بود تا نقشی پیشرو در امور علمی و فرهنگی ایفا کنند. این امر البته به انتقادهایی از وی انجامید؛ زیرا بنیاد یادشده از دیدگاههای حزب کمونیست چین حمایت میکرد که به جای آزادی زنان بر پیشرفتهای تکنولوژیک و اقتصادی تاکید میکرد و تنها از زنان قدرتمند حمایت میکرد. این رویکرد به زنان طبقات فرودست کمک نمیکرد و نقشهای آنان در دوران پیش از جنگ را تثبیت میکرد. کای در ۱۱ سپتامبر ۱۹۹۰ درگذشت.