ویلم دی ولامینگ دریانورد و کاشف هلندی
ویلم دی ولامینگ در اوست ولایلند واقع در جمهوری هلند به دنیا آمد و در ۲۸ نوامبر ۱۶۴۰ غسل تعمید داده شد. او در ۱۶۶۴ به سمت «نووایا زیملیا»-اکنون متعلق به روسیه- واقع در شمالگان سفر دریایی انجام داد و «جلمرلند» را کشف کرد. در ۱۶۶۸ ازدواج کرد و وارد حرفه صید نهنگ شد اما همچنان در جزیره ولایلند سکونت داشت.
دی ولامینگ در ۱۶۸۸ به کمپانی هند شرقی هلند پیوست و در همان سال عازم سفر دریایی به سمت جاکارتا شد. پس از سفر دریایی دیگری در ۱۶۹۴ از وی خواسته شد تا آماده سفری برای جست‌وجوی یک کشتی جنگی متعلق به کمپانی یاد شده شود که با ۳۲۵ سرنشین در همان سال در مسیر خود به سمت جاکارتا مفقود شده بود. مقامات رسمی بر این باور بودند که این کشتی باید در ساحل غربی استرالیا به گل نشسته باشد.
در ۱۶۹۶ دی ولامینگ به سرپرستی یک ماموریت نجات به مقصد کرانه غربی استرالیا منصوب شد تا بازماندگان احتمالی کشتی جنگی مفقود شده هلندی را پیدا کند. سه کشتی تحت فرماندهی دی ولامینگ درآمد؛ ناو جنگی بادبانی گیلوینک که ناخدای آن خود دی ولامینگ بود؛ نیپتانگ به فرماندهی کاپیتان گریت کولائرت و کشتی گالیوت وزلتی به فرماندهی کورنلیس، پسر دی ولامینگ. این سفر اکتشافی در می۱۶۹۶ از جزیره تکسل آغاز شد و از آنجا که هلند در «جنگ ۹ ساله» با فرانسه به سر می‌برد، با دور زدن ساحل اسکاتلند به جزیره تریستان دکونا درجنوب اقیانوس اطلس-متعلق به انگلیس- رسید. در اوایل سپتامبر این سه کشتی به دماغه امید نیک رسیدند و به دلیل شیوع «اسکوربورت» در میان سرنشینان، هفت هفته در آنجا ماندند. در اکتبر آنها از طریق مسیر بروئر عازم اقیانوس هند و هند شرقی هلند شدند. آنان در این مسیر دو جزیره سنت پل و آمستردام را وارسی کردند اما نشانی از بازماندگان نیافتند.
در دسامبر ۱۶۹۶ این سه کشتی به ساحل جزیره روتنست واقع در غرب استرالیا رسیدند. دی ولامینگ در آنجا «کوئوکا»های بسیاری دید که یک جانور کیسه‌دار بومی بود. او که فکر می‌کرد این حیوانات موش‌های بزرگ هستند، این جزیره را «&#۳۹;t Eylandt ‘t Rottenest: جزیره لانه موش‌ها» نامید که بعدتر همین نام در زبان انگلیسی به روتنست تغییر یافت.
در ژانویه ۱۶۹۷ او سفری ماجراجویانه در حوزه رودخانه سوان انجام داد. تصور می‌شود که وی و افرادش نخستین اروپاییانی باشند که از این رودخانه بازدید کرده‌اند. به احتمال زیاد آنان نخستین اروپاییانی نیز باشند که قوهای (سوان‌های) سیاه را در آن ناحیه دیده‌اند و دی ولامینگ بعد از دیدن قوهای بسیار بر روی این رودخانه، آن را سوان نامید. افراد وی سه دسته شده و در پی یافتن یکی از بومیان برآمدند اما تقریبا پس از پنج روز جست‌وجو بدون حصول نتیجه به این کار پایان دادند.
در ۲۲ ژانویه سفر دریایی خود را در خلیج (کانال) گیلوینک آغاز و روزهای بعد چندین فرد بومی سیاه‌پوست و عریان را مشاهده کردند. در ماه بعد از پرتگاه سرخ عبور کرده و در فوریه به جزیره درک هارتوگ در استرالیای غربی رسیدند.
دی ولامینگ همرا با فرزند خود و سایر افرادش سفر دریایی خود برای بازگشت به هلند را در فوریه ۱۶۹۸ آغاز کرد و در ۱۶ اوت همان سال به کشورش رسید.
