پدر فناوری اطلاعات هندوستان
مورتی روی نخستین سیستم کامپیوتری هند کار کرد و موفق به طراحی و اجرای یک مفسر بیسیک «BASIC interpreter» برای شرکت الکترونیک هند شد. هر چند نخستین شرکتش با نام «سافترونیکس» پس از یک سال و نیم با شکست مواجه شد اما مورتی به شرکت «سیستم‌های رایانه‌ای پاتنی» در پونا پیوست. سر انجام در ۱۹۸۱ با همکاری شش متخصص نرم افزار دیگر با سرمایه‌ای حدودا هزار دلاری-که همسرش سودها مورتی، یک مهندس رایانه، آن را تامین کرده بود-شرکت «اینفوسیس» را تاسیس کرد و از آن پس به مدت ۲۱ سال، تا سال ۲۰۰۲ مدیر عامل آن بود. آنها در آغاز با مصائب زیادی مواجه بودند به‌عنوان مثال طی دو سال اول فاقد یک خط تلفن و رایانه بودند. در اینفوسیس وی الگویی خاص برای ارائه خدمات آی تی به پروژه‌های برون‌سپاری شده از خارج از کشور را طراحی و اجرا کرد. نخستین مشتری خدمات اینفوسیس، شرکت «دیتابیسیکس» آمریکا بود. در ۱۹۹۰ پیشنهاد خرید یک میلیون دلاری شرکت از سوی مورتی و همکارانش رد شد. در ۱۹۹۱ با وقوع اصلاحات اقتصادی بنیادین در هند، کار و بار آنها رونق گرفت و اینفوسیس به‌عنوان نخستین شرکت هندی، سهام خود را در «نزدک» عرضه کرد. در ۱۹۹۶ اینفوسیس به درآمد سالانه‌ای بالغ بر یک میلیارد دلار دست یافت. در حال حاضر ۸۰۰ شرکت از ۳۰ کشور دنیا-بیشتر واقع در اروپا و آمریکای شمالی- مشتریان دائمی اینفوسیس به شمار می‌روند. در اوت ۲۰۱۱ مورتی خود را بازنشسته اعلام کرد.
او عضو مستقل در هیات مدیره «اچ اس بی سی» بوده و نیز از اعضای هیات مدیره بانک دی بی اس، یونیلور، ای سی‌ای سی‌ای و ان دی تی وی است. مورتی به‌عنوان عضوی از هیات امنا و یک مشاور در بسیاری از موسسات آموزشی و خیریه مشارکت دارد؛ موسساتی مانند: دانشگاه کرنل، بنیاد فورد، بنیاد یو. ان، مشارکت‌های هندی-بریتانیایی، موسسه آسیایی مدیریت و نیز «جایزه اینفوسیس»، تراست رودز و... در سال ۲۰۰۵ او معاونت ریاست نشست اقتصاد جهانی در داووس را عهده دار بود.
در سال ۲۰۱۶ مورتی ضمن مصاحبه‌ای با «هاروارد بیزینس ریویو» با موضوع «چگونه می‌توان مدیر بهتری بود»، از تجارب خود در زندگی شخصی و کاری‌اش سخن گفت.
