آقای دکتر یدالله سحابی و مهندس مهدی بازرگان از نهضت آزادی و ملی‌گراها بودند که آقای سحابی رئیس سنی مجلس شد. از خوانین در مجلس، یکی آقای خسرو قشقایی بود که از یکی از شهرهای استان فارس رأی آورده بود و ما با هم در یک شعبه قرار داشتیم. او سیگار وینستون استعمال می‌کرد، گاهی سربه سر او می‌گذاشتم و به شوخی می‌گفتم که این سیگار آمریکایی است. دیگری آقای خسرو بجی از خوانین خاش و نماینده آن شهر بود. او هجده سال در آمریکا سکونت داشت و می‌گفتند خانمش هم آمریکایی است. دیگری آقای مدنی بود که وزیر دفاع در دولت بازرگان و مدتی هم استاندار خوزستان بود.

 اخراج دو نماینده 

وقتی سفارت آمریکا در تهران به تصرف دانشجویان پیرو خط امام در آمد، از این لانه جاسوسی اسناد و مدارک زیادی درباره افراد مختلف کشف شد و از جهاتی سرنوشت انقلاب را بیمه کرد، از جمله اسناد و مدارکی حاکی از سوء‌سابقه و ارتباط و همکاری با رژیم شاه و سفارت آمریکا در تهران درباره آقایان قشقایی و خسروبجی به دست آمد و سبب رد صلاحیت و اخراج آنان از مجلس شد. نمایندگان مجلس بالاتفاق این دو نفر را رد‌صلاحیت کردند.

 پیشنهاد جنجالی

در سال ۱۳۵۹ روز افتتاح اولین دوره‌ مجلس شورای اسلامی، مصادف با ۱۳ رجب، ولادت باسعادت مولای متقیان امیرمومنان علی (ع) بود. نمایندگان به توافق رسیدند که این روز مبارک را ماده تاریخ افتتاح مجلس و مجلس را مظهر عدل امام علی (ع) قرار دهند. در تاریخ هم هست که در زمان مظفرالدین‌شاه چون مجلس ملی به دستور او تاسیس شده به نام مظفرشاه و عدل مظفر شهرت یافت و ماده تاریخ آن مجلس تعیین شد. یکی دیگر از خاطراتی که از اولین جلسات مجلس دارم این است که در یکی از جلسات شعبه که شهید محمدعلی رجایی هم در آنجا تشریف داشت به نمایندگان پیشنهاد کردم که قبل از شروع جلسات مجلس آیاتی از قرآن و بخشی از خطبه‌ها و نامه‌های امام علی (ع) در نهج‌البلاغه قرائت و تلاوت شود. هیچ وقت یادم نمی‌رود وقتی این پیشنهاد را مطرح کردم عده‌ای از نمایندگان با حالت تمسخر و هیاهو اعتراض کردند و اظهار کردند، آقای حججی، مگر این جا مجلس فاتحه و مجلس ترحیم است؟ در این هنگام مرحوم شهید بزرگوار رجایی که در مجلس شورای‌اسلامی حضور داشتند بلند شدند و از بنده حمایت کردند و گفتند این بهترین پیشنهاد است برای اینکه ما برای تحقق دستورهای قرآن و احکام اسلام، انقلاب کردیم و انقلاب ما انقلاب قرآنی است و قرآن باید در تمام عرصه‌های این کشور حضور داشته باشد و مجلس مهم‌ترین آنهاست. به هر حال پیشنهاد اولی با رای نمایندگان به تصویب رسید اما پیشنهاد دوم درباره‌ قرائت نهج‌البلاغه رأی نیاورد.

 نام‌گذاری مجلس شورای اسلامی

در مورد نام‌گذاری مجلس هم در آن روزهای اول بحث‌های زیادی در میان نمایندگان در گرفت. آقایان ملی‌گراها و وابسته به نهضت آزادی، اغلب به‌عنوان «مجلس شورای ملی» تاکید داشتند و در این خصوص در تلاش و تکاپو بودند که کارهایشان به نتیجه نرسید. در مقابل رأی اکثریت قاطع نمایندگان که از روحانیون متعهد و شخصیت‌های غیرحوزوی انقلابی و پیرو خط امام و انقلاب بودند، به تصویب مجلس رسید و مجلس با نام «مجلس شورای اسلامی» مشغول تدوین قانون شد.

منبع: تاریخ شفاهی- مرکز اسناد انقلاب اسلامی