وی در این دوره از نخست وزیری خود با مشکلات عدیده‌ای مواجه بود.  احزاب سیاسی تازه تاسیس با او به مخالفت برخاستند و شاه و دربار از قدرت سیاسی روزافزون او که ناشی از جلب حمایت آمریکا، شوروی و انگلیس بود، نگران بودند. قوام در این دوره از یکسو خود را با سیاست آمریکایی‌ها نزدیک کرده بود و از سوی دیگر با حزب توده مماشات می‌کرد. با این همه تصمیم قوام برای استخدام مجدد مستشاران آمریکایی از جمله استخدام دکترمیلسپو و کلنل شوارتسکف برای نظم دادن به سیستم مالی و ژاندارمری کشور، موجی از مخالفت را در جامعه و در میان مردم‌، روحانیون و مطبوعات برانگیخت‌. حتی وزیر دارایی وقت که احساس می‌کرد آمدن میلسپو نوعی مداخله در کار وی است، از مقام خود استعفا کرد و قوام به جای او «اللهیار صالح‌» رئیس هیات اقتصادی ایران در آمریکا را که در عقد قرارداد مربوط به استخدام میلسپو و همکاران او نقش مهمی داشت، به تهران احضار و به وزارت دارایی منصوب کرد. روز ۲۱ آبان ۱۳۲۱ لایحه استخدام دکتر میلسپو و مستشاران آمریکایی برای ۵ سال در مجلس تصویب شد.  قوام در مرحله بعد برای رفع احتیاجات مالی نیروهای اشغالگر متفقین در کشور، تصمیم به نشر اسکناس گرفت که با مخالفت مجلس روبه‌رو شد. قدرت گرفتن تدریجی قوام و منزلت او نزد انگلیسی‌ها و آمریکایی‌ها، شاه را نگران ساخته بود. شاه بیم از آن داشت که جایگاه قوام نزد انگلیسی‌ها و آمریکایی‌ها سبب تضعیف موقعیت وی در کشور شود. در ۱۰ آذر ۱۳۲۱ مشکل کمبود نان در تهران به‌وجود آمد و منجر به تظاهرات اعتراض‌آمیز مردم در هفدهم این ماه شد.