قربانگاه

ابتدا دست و پا و سر شتر را حنا می‌بستند و چشم‌هایش را سرمه می‌کشیدند، او را با زنگوله و پارچه‌های زربافت تزیین می‌کردند و هر روز با سازونقاره در شهر می‌گرداندند. این مراسم با تفریح و شادی برای مردم همراه بود. در صبح روز عید قربان شتر را با دسته موزیک و نواختن موسیقی درحالی‌که عده زیادی از فراشان، تفنگچیان و سپس مردم شتر و ساربان را همراهی می‌کردند، به محل قربانگاه می‌بردند و طی مراسم خاصی شتر را قربانی می‌کردند. از دیگر کارکردهای قربانگاه، محل استقبال مردم از حاکم جدید بود.

 

به نقل از مقاله‌ای به قلم مصطفی ندیم

اخبار مرتبط