رنو؛ خودروساز نگون بخت

لویی رنو، صنعتگر بزرگ فرانسوی و از پیشگامان صنعت خودروسازی در قرن بیستم، ۲۴ اکتبر ۱۹۴۴ در ۶۷ سالگی چشم از جهان فروبست. لویی از همان سال‌های اولیه جوانی به ماشین‌آلات و فناوری علاقه‌مند بود. خانواده ثروتمند لویی نیز با فراهم آوردن شرایط تاسیس یک کارگاه، او را در این راه همراهی کردند.

لویی اولین خودروی خود را در سال ۱۸۹۸ با یک موتور ۷۵/ ۰ اسب بخاری تک سیلندر ساخت. لوئی ۲۱ ساله یک مهندس جوان بود که پیش از تصمیم به گسترش شرکتش، چند پروتوتایپ طراحی و ساخته بود. وی با دیدن قابلیت‌های تجاری این فناوری جدید تصمیم به همکاری با برادرانش مارسل و فرناند گرفت که تجربه کار در کارخانه پدرشان را داشتند. آنها با کمک یکدیگر در سال ۱۸۹۹ شرکت رنو فرر (به معنای برادران رنو) را راه‌اندازی کردند. اولین کارخانه رنو در شهر کوچک بیانکو در حومه غربی پاریس ساخته شد.این کارخانه خودروهای دو سرنشین با موتور تک سیلندر و سیستم انتقال قدرت طراحی‌شده توسط رنو را تولید می‌کرد.ریاست شرکت در سال ۱۹۰۰ دچار تغییرات بنیادینی شد. رنو در سال ۱۹۰۳ ساخت موتورهای خود را آغاز کرد؛ رنو تا آن زمان موتورها را از De Dion-Bouton خریداری می‌کرد. شرکت برادران تصمیم گرفت که خودروهای گرانقیمت و بزرگ یا کابین‌بسته را تولید کند. در سال ۱۹۰۶ خیابان‌های پاریس ۲۵۰ خودروی لوکس رنو را در خود می‌دید  که با موتورهای دو سیلندر مدرن خود می‌توانستند تا ۳۵ کیلومتر بر ساعت سرعت بگیرند.رنو در سال ۱۹۰۵ یکی از بیشترین حجم فروش‌های خود را تجربه کرد.