این کوشش البته با مقاومت‌های زیادی از سوی برخی گروه‌های  اجتماعی مواجه شد. وی طی اعلانی در صفحه سوم نمره ۵۶ روزنامه وقایع‌اتفاقیه مطالبی را در مورد اعمال محدودیت برای بست‌نشینی به اطلاع مردم می‌رساند و این اعلان تنها دستورالعملی به‌شمار می‌رود که در دوره قاجار در ارتباط با بست‌نشینی انتشار یافته است. در این اعلان که در ستون سمت راست روزنامه درج شده، آمده است: «این اوقات اولیای دولت علیه، حسب‌الامر الاقدس محض ملاحظه رفاه حال ملهوفین(ستمدیدگان) چنین قرار دادند که روضه مقدسه معصومه قم و قبه متبرکه عبدالعظیم واجب‌التعظیم، برای مردم سوای اشرار و مفسدین و مقصرین و قاتلین «بست» باشد اگر به کسی ظلمی واقع شده، نتواند کیفیت را به عرض اولیای دولت قاهره برساند، خود را در پناه روضه منوره آن دو بزرگوار برده، مراتب مظلومی و بی‌جرمی خود را به اولیای دولت قاهره معلوم سازد تا اولیای دولت علیه نیز در مقام تحقیق برآمده بعد از اطمینان از بی‌تقصیری او به آن چه مقتضای عدل و انصاف و باعث رفاه اوست حکم کنند و حکم فرمودند که بعد از این، این‌گونه مظلومین که به روضه آن دو بزرگوار پناه می‌برند، کسی متعرض نشود.» در زمان خود امیر تلاش‌هایی برای عملیاتی کردن این دستورالعمل صورت گرفت ولی ماهیت دستوری آن و فقدان نهادهای مورد اعتماد مردم، نتوانست از شمار مکان‌های بست‌نشینی بکاهد، بلکه برعکس در دوره بعد از وی شاهد اوج‌گیری هرچه بیشتر این نهادها هستیم.

اخبار مرتبط