دراین بازه، رادیو به معنای واقعی یک رسانه ملی بود و نخبگان جامعه، آن را به‌عنوان یک فرصت مغتنم می‌دیدند که به‌عنوان یک ابزار آموزشی برای توسعه پایدار و تقویت عناصر فرهنگ معیار مثل زبان فارسی و هویت ملی و... از آن استفاده کنند. در دهه ۵۰ با وجود جمعیت زیر ۳۰ میلیونی طبق آمار بیش از ۱۰ میلیون گیرنده رادیویی در منازل ایرانیان وجود داشت که نشان می‌دهد رادیو در گذشته ارتباطی تنگاتنگ با زندگی روزمره مردم داشته است. اما درحال‌حاضر این رویکرد تقلیل پیدا کرده و تنها بخشی از اوقات فراغت گروه اندکی از جامعه ایرانی با رادیو سپری می‌شود.

- محسن شهرنازدار، پژوهشگر