حمله برنامه‌ریزی شده ارتش بعث به ایران

ارتش بعث عراق در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ با سخنرانی صدام در جمع سربازان عراقی و شلیک توپ به سوی ایران، جنگ تحمیلی را آغاز کرد. مرکز فرماندهی جنگ در عراق دستور پرواز ۱۹۲ بمب‌افکن و جنگنده را برای حمله هوایی به فرودگاه‌های ایران صادر کرد. ۲۰ دقیقه بعد، عدنان خیرالله وزیر دفاع عراق در گزارشی این موضوع را به صدام حسین اعلام کرد. به این ترتیب جنگ هوایی بین عراق و ایران آغاز شد.

نیروی هوایی عراق در بعد از ظهر همان روز به پایگاه‌های نیروی هوایی ایران حمله کرد. حملات هوایی عراق به این صورت بود:

ساعت ۱:۴۵ بعد از ظهر ۶ میگ به فرودگاه اهواز حمله کردند.

ساعت ۲:۱۲ بعد از ظهر ۴ میگ فرودگاه مهرآباد تهران را بمباران کردند، چند میگ عراقی ساعت ۲:۴۵ به پایگاه نوژه یورش بردند.

سه میگ دیگر عراقی ساعت ۱۴:۳۰ فرودگاه سنندج را مورد حمله قرار دادند.

همچنین ۸ میگ فرودگاه تبریز، پالایشگاه و نیروگاه و نیز چند میگ اسلام‌آباد، کرمانشاه و اصفهان را بمباران کردند.

همزمان با آغاز عملیات هوایی، نیروی زمینی عراق از سه جبهه یورش زمینی خود را آغاز کرد. لشکر اول از جبهه شمالی، لشکر دوم از جبهه میانی و لشکر سوم از جبهه جنوبی پیشروی خود را آغاز کردند؛ با این حال مردم مناطق مرزی در حرکتی خودجوش با دادن تلفات سنگین و با تجهیزات نظامی ناچیز همچون تفنگ M ۱ جلوی پیشروی سریع ارتش عراق را گرفتند.