بزرگداشت بیرونی، دانشمند بزرگ آرامگاه ابوریحان در غزنین

این کتاب از گاهشماری و جشن‌های ملل مختلف سخن می‌گوید. ابوریحان بیرونی پس از ۱۰ سال دوباره به خوارزم بازگشت و در دربار ابوالعباس مامون ابن مامون خوارزمشاه به تالیف و تحقیق کتب متعدد و ارزشمند علمی و فلسفی پرداخت. تا اینکه ابوالعباس، داماد سلطان محمود غزنوی به خوارزم لشکر کشید و پس از فتح آن شهر ابوریحان بیرونی را نیز با خود به غزنین برد. ابوریحان از آن پس همراه لشکرکشی‌های سلطان محمود به هندوستان راه یافت و با بسیاری از دانشمندان و حکیمان هند آشنا شد زبان سانسکریت را در آنجا آموخت، حاصل این سفر کتاب تحقیق ماللهند و ترجمه چند کتاب از زبان سانسکریت به زبان عربی است. آنچه از کتاب‌ها و نوشته‌‌های ابوریحان بیرونی و نقل تاریخ‌‌نویسان برمی‌‌آید، گویای این است که او جزو سرآمدهای روزگار خود و از شخصیت‌های چندبُعدی در علم بوده است. این موضوع را از تعداد زیاد کتاب‌ها و عمق نوشته‌‌هایش می‌توان فهمید. ابوریحان بیرونی مباحث متعددی را مطرح و نظریات جدیدی را ابداع کرد که کسی قبل از او آنها را بیان نکرده بود. ابوریحان در علوم متعدد، از جمله نجوم، جغرافیا، پیدایش عالم، شیمی و کانی‌شناسی و علوم پزشکی و دارویی نظریه‌‌های جدیدی را پایه‌گذاری کرد.