کمال‌الملک، نقاش تالار آینه

محمد غفاری، ملقب به کمال‌الملک، نقاش صاحب‌نام ایرانی در سال ۱۲۲۴ش در کاشان به دنیا آمد. کمال‌الملک در نوجوانی به تهران رفت و ناصرالدین شاه او را در سال سوم تحصیلی‌اش کشف کرد. ناصرالدین شاه زمانی که درحال بازدید از مدرسه دارالفنون بود، تحت‌تاثیر تابلویی که وی از چهره اعتضادالسلطنه کشیده بود، قرار گرفت و دستور داد تا او را به‌عنوان نقاش به استخدام دربار درآورند.

در اوایل ورود به دربار محمد غفاری را با لقب «خان» صدا می‌زدند. پس از مدتی، ناصرالدین شاه آن‌قدر مجذوب کارهای او شده بود که خود به شاگردی او درآمد و به او لقب «نقاش‌باشی» را عطا کرد. محمد غفاری در مدت حضورش در دربار نزدیک به ۱۷۰ تابلو نقاشی کرد که معروف‌ترین تابلویی که از او در دربار به‌جای مانده تابلوی نقاشی «تالار آینه» است که پس از کشیدن آن از سوی ناصرالدین‌ شاه ملقب به «کمال‌الملک» شد. سپس به اروپا رفت و چند سالی را در بلاد فرنگ گذراند و نزد تعدادی از نقاشان اروپایی تحصیل کرد و در موزه‌های مختلف اروپا به مطالعه آثار نقاشان بزرگ اروپا پرداخت. کمال‌الملک در بازگشت به ایران مدرسه «صنایع مستظرفه» را تاسیس کرد و مدیریت آن را عهده‌دار شد. او در سال ۱۳۰۷ش به حسین‌آباد نیشابور رفت و دوازده سال آخر عمر خود را در این روستا در انزوا گذراند و سرانجام ۲۷ مردادماه سال ۱۳۱۹ خورشیدی، در سن ۹۵ سالگی درگذشت.