زندگی و مرگ مازیار
قلعه مازیار
مازیار از جمله فرزندان کارن دوم، حکمران وقت مازندران بود. مازیار از متحدان بابک خرمدین بود و او را به مبارزه با بنی‌عباس ترغیب کرد. در اوایل سال ۲۱۷ش. پس از کشته شدن بابک خرمدین، به دست معتصم خلیفه عباسی، مازیار از سرخاستان رهبر «سرخ علمان» خواست که به سرزمین باوندیان یعنی همان حامیان سلطه عباسیان حمله و حامیان بنی‌عباس، خواه ایرانی و خواه عرب را دستگیر کند، چون مازیار می‌دانست که خلیفه، بعد از شکست بابک، سراغ او خواهد آمد. سرخاستان این فرمان جدید را نیز به‌خوبی اجرا کرد، بنابراین به‌عنوان پاداش، فرمانروای شهر تمیشه، واقع در ۴۶ کیلومتری شرق بهشهر شد. سرخاستان دیوار دفاعی شهر را که از بیرون شهر تمیشه تا دریا کشیده بود و تا پنج کیلومتر در دریا امتداد داشت تعمیر و چندین برج دیده‌بانی را برای آن تعبیه کرد سپس سپاه خود را در آن نقطه متمرکز کرد. معتصم، خلیفه عباسی، به حسن بن‌مصعب نامه‌ای نوشت و از او خواست به کارزار با مازیار برود. حسن به فرمان معتصم عمل کرد و لشکر خود رادر پشت دیوارها و خندق‌های شهر تمیشه مستقر کرد و بعد از چند روز انتظار، بالاخره با تطمیع دیده‌بانان دیوار دفاعی شهر، توانست به داخل شهر نفوذ و مدافعان شهر را دستگیر کند. در جریان این نبرد مازیار دستگیر شد و به بغداد انتقال یافت و در آنجا پس از شکنجه‌های سنگین کشته شد.
ارسال نظر