سقوط قسطنطنیه
قسطنطنیه از مهم‌ترین و زیباترین شهرهای آن زمان بود که در سال ۳۳۰ م توسط امپراتور بیزانس، قسطنطین (کنستانتین) اول بنا نهاده شد و دارای موقعیتی بی‌نظیر بود که درباره آن گفته شده؛ اگر تمام جهان یک کشور محسوب می‌شد،همانا قسطنطنیه بهترین و شایسته‌ترین شهر برای پایتختی آن بود. بارها نیروهاى مهاجم تا پاهاى این قلعه عظیم جلو آمده بودند؛ اما حتى اعراب مسلمان در اوج قدرت نتوانستند این شهر را تسخیر کنند. اکنون براى غرب مسیحى، بیزانس و قسطنطنیه یا کنستانتینوپول یک «نماد» بود، نماد مقاومت. آنها همواره در نبرد با قدرت‌هاى شرقى شکست خورده بودند و حتى به‌رغم ۲ قرن نبرد در جنگ‌هاى صلیبى نیز بازنده بودند و حالا باید به هر قیمت جلوى سقوط قسطنطنیه را می‌گرفتند. در زمان خلافت بنی‌امیه و بنی‌عباس، سپاهیان خلیفه چندین بار به این شهر هجوم بردند، اما به‌دلیل موقعیت استراتژیک و منحصربه‌فرد آن، موفق به فتحش نشدند. سلاطین عثمانی قبل از محمد فاتح نیز بارها تا نزدیکی‌های قسطنطنیه پیش رفتند و آن را محاصره کردند؛ اما هر بار به دلایل مختلف از جمله، حمله تیمور لنگ به سرزمین‌های اسلامی، در فتح این شهر مهم ناکام ماندند.
ارسال نظر