گفت‌وگوهای هسته‌ای در وین
کیسینجر حاضر نبود از موضعش دست بکشد؛ تلگرافی که او با فرستادنش موافق بود، از ریچارد هلمز، سفیر ایالات‌متحده در تهران، می‌خواست تا انگیزه‌های آمریکا را برای شاه توضیح بدهد و این نکته را روشن کند که «ما به هیچ‌وجه قصد نداریم رفتار خاص و نامطلوبی با ایران در پیش بگیریم»؛ مسائل فنی نیستند که خطرناکند، بلکه «مسائلی پرمخاطره‌اند که مستقیما به امنیت و ثبات منطقه مربوط می‌شوند.» اما هلمز نگران بود که «مساله بن‌بست هسته‌ای چه قدر جدی شده است»، به‌خصوص بعد از آنکه شاه در گفت‌وگویی اعلام کرد موضع ایالات‌متحده با «حق حاکمیت» ایران در تضاد است و اینکه واشنگتن خواسته‌هایی دارد «که فرانسه یا آلمان هیچ‌گاه رویایشان را هم نمی‌بینند.» با توجه به حال و هوای ذهنی شاه، هلمز نتیجه گرفت که امکان ندارد پیشنهاد ساخت تاسیسات بازفرآوری در منطقه جواب دهد و اینکه اگر ایران روی تاسیسات بازفرآوری خاص خودش تاکید کند، این تاسیسات باید با نظارت هم ایالات‌متحده و هم ایران و «تدابیر شدید امنیتی» تاسیس شود و فعالیت کند.
ارسال نظر