تصرف بغداد به دست دیلمیان و صفویان گنبد عالی از دوره دیلمیان

احمد از سوی برادر خود، علی دیلمی، مامور پس گرفتن خوزستان و تصرف بغداد بود که به انجام هر دو ماموریت موفق شد. تاریخ‌نگاران اروپایی ۱۵ ژانویه سال ۹۴۶ را برای ایرانیان روزی بزرگ نوشته‌اند. دیلمیان در ارتفاعات گیلان و غرب مازندران می‌زیستند. «زیاریان» و «آل‌بویه»، دو خاندان دیلمی از نواحی کوهستانی گیلان بودند که توانستند بر بخش بزرگی از ایران حکومت کنند. در واقع، بعد از حکومت نیمه مستقل طاهریان و پس از صفاریان و در ایام امارت امیران سامانی در ماوراءالنهر، این حکومت‌های محلی توانستند بر قسمت عمده ایران غربی، یعنی از خراسان تا بغداد تسلط یابند. شش قرن بعد در دوران شاه طهماسب، بغداد از سوی عثمانی‌ها اشغال شد و ۹۰ سال در تصرف آنان باقی ماند تا اینکه در ۲۵ ژانویه ۱۶۲۳ میلادی برابر با ۵ بهمن ۱۰۰۱ خورشیدی نبردی سنگین بین قراچقای‌خان، سردار سپاه شاه‌عباس اول و نیروهای عثمانی حاکم بر شهر بغداد روی داد که به دنبال آن بغداد مجددا به دست ایرانیان افتاد.

اخبار مرتبط